Een ander aspect dat ik echt emotioneel resoneerde, was hoe Amanda voortdurend vraagt of Judy zich voor haar schaamt of dat Viola zich schaamt voor haar dochter. Het is dat idee dat het niet lanceren van mensen die van je zouden moeten houden, wat er ook gebeurt, beschamend kan zijn.
Ik vind het structureel een beetje raar in onze samenleving, het feit dat je kunt falen in het leven. Dit idee dat er mensen zijn die winnaars zijn en anderen die mislukkingen of verliezers zijn. Allereerst is het heel moeilijk om dat te begrijpen, maar als je die elementen eenmaal herkent, denk je, ik weet het niet, je bent kwetsbaar. Je bent niet noodzakelijkerwijs bezig met falen, maar met gezien worden als falen. En ik vind het niet natuurlijk. Ik denk dat het eindspel in het leven is wanneer je sterft. Maar er is dit concept dat veel van de ambities en angsten in ons dagelijks leven dicteert. En eigenlijk zouden we veel beter leven als we er vrij van waren.
Daar ben ik het mee eens. Zoals wanneer ze in paniek raakt dat haar niet-vriendje gaat denken dat ze een loser is. Dit is een zeer pijnlijke scène, maar ik voelde het diep. Dit houdt ook verband met het verlangen naar onmiddellijke intimiteit met hem. Ik ben zeker in een aantal scheepssituaties geweest waarin ik dacht dat ik met iemand aan het daten was, en toen ik dit zag, dacht ik: “Oh nee, dit is mijn biografie.” Amanda doet me veel aan mezelf denken. Ik heb net de film opnieuw bekeken met mijn vriend en hij zei: “Ik begrijp waarom je deze film leuk vond.”
Is hij echt je vriendje? [laughs]
[Laughs] Ja, hij is echt mijn vriendje. Ook bij deze herlezing viel het me echt op hoe je Amanda en Rebecca kleedde. Amanda heeft die schattige gehaakte trui die ze altijd draagt, en Rebecca is altijd in een of andere sportieve outfit alsof ze nog steeds de persoon is die ze was toen ze al die trofeeën won.
Het was vanaf het begin belangrijk om niet te veel stilistische keuzes te maken, maar om uit te gaan van de plot en vooral van de personages. En dus dacht ik dat Amanda iemand zou zijn die niet vaak van kleding verandert, omdat ze niet veel ruimte heeft en ze echt niet van verandering houdt, en het is ook als een harnas voor haar. Ik dacht altijd dat als je je niet vaak omkleedt, het is alsof je dezelfde dag bent als de dag ervoor. Als je op zoek bent naar jezelf die er elke dag hetzelfde uitziet, kan het je vanuit een extern oogpunt helpen je identiteitscontinuüm te begrijpen. En toen dacht ik aan die twee dingen, en ook aan het feit dat ik niet denk dat ze veel koopt. Ze steelt bijvoorbeeld haakwerk van haar nichtje of van haar zus of oma. Ze steelt uit het huis. Alle dingen die ze vond, vond ze op verschillende manieren, dus daarom is het een mix en match-mix.