Natuurlijk is Alex zowel slachtoffer als dader. Ze pleegt grote en kleine misdaden, sommige uit de film en sommige nieuw uitgevonden. Het is vermeldenswaard dat mannen de overgrote meerderheid van de stalkers zijn (87%) en vrouwen de overgrote meerderheid van de slachtoffers (78%). De FBI meldt ook dat mannen veel vaker gewelddadige misdaden plegen, namelijk 74% van de daders.
Ik breng deze cijfers om te benadrukken hoe ongewoon een verhaal als “Fatal Attraction” is. Er is niets mis met film en tv die zich richten op het buitengewone – verhalenvertellers kunnen en moeten daarheen gaan. Maar er is iets mis met shows en films die deze uitschieters normaliseren, een waanzinnige versie van de werkelijkheid creëren en doen alsof we daar allemaal wonen.
“Fatal Attraction”, zowel de film als deze nieuwe iteratie, trappen in deze val, in wezen met het argument dat iedereen (of elke man) de gevolgen kan dragen die Gallagher heeft voor bedrog. We kennen allemaal de vrouwelijke hysterische trope, en Alex is een krachtig voorbeeld. In vergelijking met Beth in de film, lijkt het erop dat vrouwen grotendeels hersenloze baarmoeders zijn, wachtend om geliefd of afgewezen te worden, tot vervulde moeders / echtgenotes te worden gemaakt of gek worden gemaakt door het verlangen naar deze rol. In dit universum houden geliefden van Alex verdienen vermoord worden – is het logische om te doen, het juiste antwoord. Alex wordt vermoord, en hoewel veel van deze “Fatal Attraction” draait om wie het echt heeft gedaan, legt de oprechte interesse van de show steeds meer rechtvaardigingen vast voor haar moord. En dit is grotesk. Dat was in 1987 en dat is het nu.
Sommigen zullen misschien beweren dat deze show ons een paar meer vrouwelijke personages geeft, die enkele vrouwelijke mogelijkheden buiten de liefdesdriehoek laten zien. Dat is waar, maar het is niet veel; we zien alleen glimpen van andere vrouwen. En het centrale conflict blijft vrouw of minnaar, getrouwd en naar bed of geneukt en afgewezen. Het is ook waar dat Gallagher deze keer te maken krijgt met consequenties voor zijn acties. Maar de vrouwen van “Fatal Attraction” bestaan alleen in relatie tot de man; men verdient het om gedood te worden omdat ze hem probeert op te eisen.
En de show voegt een extra laag toe aan die onzin in de dochter van de Gallaghers (Alyssa Jirrels). Ze was een kind toen de zaak zich voordeed, maar is een afgestudeerde psychologiestudent in de huidige tijdlijn van de show. Dus horen we haar een theorie van vrouwelijke typen uitleggen, met het argument dat vrouwen zoals Alex niet zeldzaam zijn. Alsof er allerlei gestoorde vrouwen rondlopen die extreem geweld willen en kunnen plegen – het soort waar onschuldige mannen alleen met dodelijk geweld het hoofd aan kunnen bieden als ze de sociale orde willen handhaven. Maar dit is gevaarlijk onwaar, omdat het helpt om geweld tegen vrouwen in de echte wereld te normaliseren, waar statistieken een heel ander patroon laten zien dan de opzet van “Fatale aantrekkingskracht”.
Deze serie houdt een schadelijke mythe in stand en een mythe die geen achtdelige prestigevertelling van een uur nodig heeft. Hoe sterk de cast ook is, hoe meeslepend de plot en hoe begeerd het originele IP-adres ook is, “Fatal Attraction” blijft leuk genoeg, maar rot in de kern.
De hele serie werd ter beoordeling getoond. “Fatal Attraction” gaat in première op Paramount+ op zondag 30 april.