Angel wil het feloranje boek boven op de boekenplanken van de bibliotheek, maar hij is te klein om erbij te kunnen. Hij verzamelt moed en vraagt zijn klasgenoot Oliver om hulp, en er valt een briefje uit het boek: “Ik hoop dat je dag net zo helder en lieflijk is als deze felle zon.” Oliver ziet dit onmiddellijk als een mysterie dat moet worden opgelost en neemt Angel tijdens de pauze mee naar zijn verschillende vrienden in een poging de auteur van het briefje te vinden … en stelt onderweg Angel voor. Het handschrift lijkt op dat van Rose, de afbeelding van de zon op iets dat Bea zou tekenen, en de hartjes boven de I’s zijn de specialiteit van Miles. Maar niemand is de auteur. En dan steelt de wind het briefje. Bedroefd door het einde van het onderzoek, bedenkt Angel iets om met zijn nieuwe vrienden te doen waar ook andere kinderen zoals hij baat bij zullen hebben: ze maken een notitie om in een bibliotheekboek te stoppen. De illustraties van Horne zijn charmant, de lichaamstaal en gezichtsuitdrukkingen van de kinderen zeggen alles terwijl er nieuwe vriendschappen ontstaan. Angel heeft een lichte huid, Oliver heeft een gebruinde huid en Bea en Miles hebben een donkere huid. Hoewel deze methode om kinderen te verwelkomen langzamer is dan een vriendenbank, is het nog steeds een uniek en uitvoerbaar idee. (Dit boek is digitaal proefgelezen.)
Source by rezal