De tv-versie begint langzaam en richt zich op karakterontwikkeling en het opbouwen van een gevoel van plaats. We bevinden ons in de Washington Heights van vandaag, een beroemde Latino-buurt die zodanig is opgeknapt dat er nog maar een paar lokale bedrijven over zijn. Zelfs de mensenhandelaars zijn veranderd, maar ze zijn er nog steeds en dienen voornamelijk een blanke professionele klasse.
Dus wanneer Dolores terugkeert naar haar oude buurt nadat ze 16 jaar in de gevangenis heeft gezeten voor bezit met de bedoeling om te verspreiden (en het aanvallen van een politieagent), wordt ze al snel wanhopig op zoek naar iets bekends. Luis, die de empanada-winkel van zijn vader heeft geërfd, voldoet aan de eisen door haar een verblijfplaats en een beangstigende maar nuttige toewijding aan te bieden.
Dolores probeert het een tijdje goed te doen, daarom is de plot traag. Alle opbouw zorgt ervoor dat je eerste moord iets betekent. En die daarna. En die daarna. We weten al vroeg dat ze een beruchte seriemoordenaar zal worden. Hoewel niets in de eerste paar hoofdstukken ongeloofwaardig aanvoelt, bevestigen deze eerste paar afleveringen zijn menselijkheid. Ze laten ons de andere wegen zien die ze had kunnen nemen en hoe moeilijk die zouden zijn geweest.
Dat gezegd hebbende, de show gaat echt van start wanneer Dolores haar lichaam telt. Het wordt grappiger en enger naarmate het extremer wordt. In de eerste helft van het seizoen worden Dolores en het publiek bijvoorbeeld de smerige details bespaard over hoe Luis precies van zijn slachtoffers afkomt. En wanneer het antwoord visceraal wordt onthuld … nou, het is ongeveer zo grof als je je kunt voorstellen. Misschien erger.
En dat maakt de climax des te meer verdiend. Terwijl de zaken uit Dolores’ controle groeien, wordt de chaos om haar heen intens – ze breekt nekken, zoekt ruzie en brandt alles af. Machado blinkt uit in deze rol, afwisselend de opzettelijk onwetende vriendin en de geweldsverslaafde liefhebber van haar eigen lot.
Het is een complete afdaling in waanzin, en hoewel “The Horror of Dolores Roach” zeker donker is – het brengt tenslotte behoorlijk wat tijd door in een kelder – is het ook grappig met Machado die zijn kenmerkende fysieke humor laat zien. Hernandez helpt bij een nerveuze energie die op het punt staat over te koken.