De auteur, een filmregisseur, presenteert een korte maar boeiende memoires vol verrassingen van een man wiens ware identiteit tot ver in zijn volwassenheid voor hem verborgen bleef. De geadopteerde zoon van Ray en Eleanor Moscatel, een Sefardische Joods echtpaar dat in Beverly Hills woont, Moscatel werd geadopteerd na de tragische dood van de natuurlijke zoon van zijn ouders, Albert. Moscatel beschrijft hoe hij zich altijd bewust was van de dubbelzinnigheid van zijn afkomst (zijn ouders beweerden op een gegeven moment dat hij een “reageerbuisbaby” was), en dat hij pas later in zijn leven de waarheid ontdekte en begon te genezen. van de psychologische schade van de uitvlucht van haar ouders. Op een lichtere toon heeft Moscatel veel te vertellen over het leven in Beverly Hills tussen de beroemdheden, van wie sommigen vrienden en buren waren van de familie Moscatel. Hij vertelt over de hechte vriendschap van zijn familie met acteur Michael Landon en zijn familie, evenals met verschillende leden van de familie Gilbert, wiens oudste dochter, actrice Melissa Gilbert, net als hij werd geadopteerd. Het bevat verslagen van ontmoetingen, zowel kleine als serieuze, met beroemdheden variërend van Frank Sinatra tot Tony Roma (de laatste was korte tijd de echtgenoot van zijn moeder). De memoires zitten vol wendingen – het verrassende einde van het verleden van Muscat spreekt ook over het stigma rond adoptie dat pas sinds kort begint te verminderen. De auteur schrijft ontroerend over de worstelingen van zijn ouders, waarbij hij blijk geeft van begrip en gratie: “De emotionele beroering van een verlies vertroebelt de herinnering van een overlevende. En hun grieven, van ontkenning tot driftbuien, schuld, onderhandelen en uiteindelijk acceptatie, eindigen vaak met een klein deel van hen dat ook sterft. Moscatel biedt de lezer geen happy end, maar zijn verhaal komt tot een bevredigend einde.
Source by rezal