Wed. May 8th, 2024


Wang neemt geen toevlucht tot smakeloze trucs of valse beschuldigingen. In plaats daarvan richt het zich op slimme onderzoekstechnieken en robuuste filmproductie, zonder de intensiteit te verliezen die deze tragische verhalen geschikt maakt voor consumptie. “Mind Over Murder” is het laatste hoogtepunt van een filmmaker die op de een of andere manier nieuwe hoogten blijft vinden. 🇧🇷 Dr


“Mo” (Netflix)

Je kent hem misschien van zijn stand-upcarrière of als restaurateur van ‘Ramy’, maar Mo Amer’s titelloze Netflix-show – alweer een serie met scripts die simpele drama- en comedy-labels tart – was een geheel unieke onderneming. Het verhaal speelt zich af in Houston en neemt ons mee door de geneugten en schande van een immigrant zijn in Amerika, iets waar ik meteen vertrouwd mee raakte. Inderdaad, veel van “Mo” was aangenaam herkenbaar voor elke immigrant: een kritische en voortdurend bezorgde moeder (Farah Bsieso); familieleden die afwisselend wreed en liefdevol zijn; en vooral, fysiek en psychisch jongleren met de eigen cultuur (Mo heeft altijd een fles zelfgemaakte olijfolie bij zich; je kunt stel je voor hoe goed moet dat zijn?) terwijl het probeert in een reguliere cultuur te passen.

Het schrijven in het eerste seizoen van de beste show van Netflix was liefdevol en grappig, grappen maken in een korte clip, Amerika en immigrantengemeenschappen zachtjes hekelen, terwijl het publiek werd aangespoord om na te denken over de impact die wapengeweld, armoede en racisme hebben. over de meest kwetsbare leden van de samenleving. Het hielp dat Amers aanwezigheid op het scherm enorm herkenbaar was: haar frustratie, haar verdriet en haar opwinding zorgden samen voor een aangrijpend verhaal.

Teresa Ruiz viel op als Mo’s Spaanse en katholieke vriendin Maria, haar eigen de facto immigrantenstatus als nieuwkomer in Mo’s hechte moslimfamilie een bron van conflicten en humor. Ik waardeer vooral de bijna constante ondertiteling van de serie, zowel in het Arabisch als in het Spaans; het normaliseren ervan is een van de manieren waarop de popcultuur het bereik van gemarginaliseerde stemmen kan vergroten. “Mo” is al verlengd voor een tweede seizoen, en ik hoop dat het nog rijkere verkenningen zal bevatten van het leven van Mo’s familie en vrienden. In de tussentijd zal ik proberen mijn eigen olijfolie te maken. 🇧🇷 NB


“De oude man” (FX)

In een van de grootste tegenslagen van het jaar nam Jeff Bridges de heilige rol van de oudere burgerwacht op zich in ‘The Old Man’, een FX-serie gebaseerd op het boek van Thomas Perry. Maar deze vorm van het archetype was aanzienlijk bedachtzamer dan een ‘Taken’-film, of minder gedreven door pure sterrenkracht, zoals in de twee ‘Jack Reacher’-projecten van Tom Cruise.

In zijn afleveringen, die vaak botverpletterende actie bevatten waarin Bridges zo lang mogelijk in shots te zien was, behield ‘The Old Man’ de thema’s van die eerdere verhalen over spijt, de rust van een geheim verleden en de relaties waarmee men verbonden blijft. zelfs als een zoektocht al lang voorbij is. Dan Chase’s volledig onderbouwde weergave van Bridges stond centraal en hielp bij het creëren van een indrukwekkend verhaal met John Lithgow; de twee gaan heel ver, verder dan ze willen kijken. Het is een gecompliceerd, grijs verhaal dat alleen maar interessanter is geworden naarmate de serie een van de beste rollen van Bridges bleef ontraadselen. 🇧🇷 NVT

By Orville Anderson

Professional Writer | Published Author | Wordsmith | Lover of Literature | Crafting stories that captivate and inspire | Seeking to connect with fellow wordsmiths and literary enthusiasts | Let's embark on a journey through the power of words | #Writer #Author #LiteratureLover