willekeurige toegangsgeheugenshet laatste album van stomme punk uitgebracht op 17 mei 2013, viert het deze maand officieel zijn 10e verjaardag. Eerder bracht het Franse duo een paar nummers uit van het 10-jarig jubileumalbum, voorafgaand aan de officiële release vandaag.
Met 35 minuten niet eerder uitgebrachte muziek verdeeld over 9 nummers, deelt Daft Punk voor het eerst outtakes, demo’s en niet eerder uitgebrachte nummers van de originele opnamesessies van Random Access Memories. De nieuwe tracks worden hieronder track voor track in detail beschreven.
Zoals vermeld in de titel, werd “Infinity Repeating (2013 Demo)” tien jaar geleden opgenomen tijdens sessies voor willekeurige toegangsgeheugens bij Conway Recording Studios in Los Angeles en Electric Lady Studios in New York. Het dateert van vóór “Instant Crush”, een andere RIAA-platina-gecertificeerde Daft Punk x Julian Casablancas-samenwerking die een favoriet bij fans werd op het originele album. “Infinity Repeating (2013 Demo)”, ook wel het laatste Daft Punk-nummer aller tijden genoemd, heeft een dromerige, etherische, jazzy kwaliteit. Casablancas zegt over het nummer: “een beetje vreemdere en modernere jazz qua akkoorden dan de anderen op de plaat. Het gaat gewoon omhoog als een patroon – het is een cyclus van vier halve tonen die steeds weer omhoog gaan. Ik wilde dat Stevie Wonder zou zingen. Op de een of andere manier heeft het ook zomerse eilandvibes… het is schattig en bizar, net als een mens. En als mens geobsedeerd door oneindigheid en constant dezelfde fouten en bewegingen maken.”
RAM 10 TRACK PER TRACK
Horizonopening:
Deze eerste outtake opent met zang van een kinderkoor dat overgaat in een instrumentaal nummer. Deze set tracks wordt gecompleteerd door kinderkoren, aangezien het laatste nummer van de set, “Touch Epilogue”, ook kinderstemmen bevat. De bookending creëert een spiegel die enkele van de hoofdthema’s van deze plaat benadrukt: toekomstige nostalgie, herhalingslus en oneindigheid.
Horizon:
“Horizon” verscheen oorspronkelijk exclusief op de Japanse cd-versie van willekeurige toegangsgeheugens, als bonustrack en is in de jaren sinds de release door fans ontdekt. Als laatste nummer op de Japanse versie van het album uit 2013, gaf “Horizon” de luisteraars een soepel, symfonisch en vredig einde aan het album. Dit is hun eerste officiële wereldwijde release.
GLBTM (studio-uitgaven):
Deze track is samengesteld uit fragmenten van de opnamesessies van “Give Life Back To Music” met weinig tot geen productie, en toont Daft Punk’s experimenten, energie en de stijlen die ze op dat moment aan het verkennen waren. Het voelt als een jamsessie, maar het kan worden gezien als een onderzoeksrecord – luisteraars kunnen meerdere inspiraties, meerdere richtingen en meerdere versies horen van waaruit de muziek had kunnen evolueren.
Oneindige lus (demo uit 2013):
Het idee van oneindigheid staat centraal in dit album en wordt benadrukt in dit nummer. “Infinity Repeating”, opgenomen voor het originele album, bevat zang van Julian Casablancas, die ook meewerkte aan “Instant Crush”. Gebaseerd op een oneindige lus, zullen de voortgang en de songteksten van dit nummer het eindeloos laten weerklinken. Het oneindige loop-concept zal ook worden weerspiegeld in de officiële videoclip als een epische beklimming door de menselijke geschiedenis en het lot.
GL (vroege opname):
Dit fragment van 32 seconden van wat een Grammy Award-winnende Record of the Year zou worden, bestaat uit studio-opnamen, enkele opnames, studiosessies en eerste tests. Bekijk snel hoe de iconische track tot stand is gekomen.
Prime (2012 onvoltooid):
Daft Punk begon aan te werken willekeurige toegangsgeheugens in 2008, maar het project werd onderbroken toen de kans om te werken aan tronen soundtrack uitgevoerd. Na de lancering van het project in 2010 verlegde de focus zich naar KLOPPEN. Dit nummer, “Prime (Unfinished)”, is kenmerkend voor het tijdperk – het onvoltooide nummer toont een ander facet van het creatieve proces en hoe sommige werken halverwege kunnen mislukken.
LYTD (Vocoder-tests):
Op dit nummer krijgen luisteraars een kijkje achter de schermen bij een van de kenmerkende geluiden van Daft Punk, de stemmen van robots. Door de lagen af te pellen, horen luisteraars menselijke stemmen achter de vocoders, de vocoders die worden gebruikt om robotstemmen te creëren. Ze horen de robots die naar zichzelf zoeken en de mensen achter hen.
Het schrijven van fragmenten van tijd:
Dit nummer, deels partituur, deels documentaire, legt een cruciaal songwriting-moment vast tussen Thomas Bangalter en Todd Edwards. Nu de productie op het nummer is voltooid door Guy-Manuel de Homen-Christo, voegt Todd zich bij Thomas in de studio om de songteksten te schrijven en de eersteklas melodie te maken. Het gordijn wordt opzij getrokken en de luisteraar is getuige van het exacte moment waarop ze de melodie en tekst van het lied creëren – een ongekende ervaring met de mensen achter de ondoordringbare robots. De track “Fragments of Time” was fundamenteel voor willekeurige toegangsgeheugens, waarin Todd Edwards (de enige artiest die twee keer meewerkte aan het album Daft Punk) optimistisch zingt over hoe iedereen zich over 10 jaar zal voelen. “The Writing of Fragments of Time” is een droom in een droom, die toekomstige nostalgie, anticipatie en begin verkent, als een Russische pop. Het is een ‘making of’ binnen de ‘making of’. Tien jaar na de creatie dicht de release het gat in de lyrische boodschap van het nummer (Hoe zullen we ons voelen over 10 jaar?). Het is ook een dissociatie van robots, in het prisma van een band die niet meer bestaat.
Touch (Epiloog 2021):
Deze versie van “Touch” werd gebruikt als soundtrack voor Daft Punk’s Epilogue-video, de video die de ondergang van de band aankondigde, gepost op 22 februari 2021. Hoewel de originele versie van de track zang bevat van Paul Williams, heeft deze versie alleen zang. van een kinderkoor dat de tekst “You’re home, wait, if love is the answer” herhaalt, opnieuw met de kernthema’s van het album: oneindigheid en herhalende lus.