CHRIS GARZA noemt het SUICIDE SILENCE-album waar hij echt een hekel aan heeft

Word de jager Het was een vreemde tijd in de wereld van suïcidale stilte. De band kwam van hun hatelijke titelloze album uit 2017, Gitarist Mark Heylmun was op pauze van de band en de drummer Alex Lopes werd bijgeschreven op het album ondanks uitgevoerd door Ernie Iniguez.

In een interview met Metalen injectiegitarist en oprichter suïcidale stilte lid Chris Garza legt uit waarom hij het echt niet leuk vindt Word de jager. Het begon allemaal met een verandering in de praktijkruimte, welke reiger was er geen fan van.

“Dat was de eerste en enige reeks nummers die niet in een garage zijn geschreven. Voor degenen onder jullie die het niet weten, alles daarvoor Word de jager en toen werd het in dezelfde garage geschreven. Pre-Mitch strontkop. suïcidale stilte werd geboren in de garage van mijn ouders, en we schreven daar onze demo’s, en Het schoonmakenHet is zwarte kroon, ‘YOLO’ – noem maar op. We zijn er nu weer.”

reiger ging vervolgens in detail in op de line-upproblemen van de band op dat moment, het kredietprobleem en het feit dat hij zich voelde Word de jager werd uitgebracht om een ​​nieuwe te hebben suïcidale stilte opnemen.

“Er was wat shit aan de hand. Ik hou ervan Alex, we hebben nog steeds gepraat, maar hij wilde deze plek dicht bij zijn huis omdat drummers en bassisten altijd te laat zijn. Dus in mijn hoofd denk ik ‘als we naar hem toe gaan, komt hij niet te laat’. Natuurlijk wist ik dat dat niet zo was. Hij was nog steeds laat, maar hij ging door… we waren aan het schrijven, het ging niet goed. Merk Ik heb dat tussenjaar genomen. Het gebeurde allemaal tegelijk – we hebben deze plek, ik vind het niet leuk. We waren op een vreemd punt in onze carrière. We proberen nummers te schrijven na de titelloze. Er waren dingen waarvan ik niet kon voorzien dat ze sommige bandleden anders zouden beïnvloeden dan ik.

“Merk een jaar vertrokken. Alex had wat persoonlijke problemen, ik weet niet eens wat hij doormaakte. En we hebben net ontvangen Ernie. Vanuit een tijdsfactor is het als ‘verdomme’. We doen er te lang over om muziek te schrijven en dat is onzin.’ Noodgedwongen moesten we het nummer uitbrengen. Het is niet de beste manier om muziek uit te brengen, maar er zijn deadlines en we moesten iets uitbrengen.

“Erniehet komt uit hetzelfde gebied voor degenen die het niet weten, Erniekomt uit het Orange County-gebied. Hij is Latino, hij komt uit de scene. Het was een soort andere versie van Alex – een man die al een tijdje rondloopt en shows heeft gespeeld. Hij was niet zomaar een rando. We schreven de rest van deze nummers met Ernie. Er waren er een paar waarmee we begonnen Alex Het is Ernie ging naar binnen en eindigde – wordt vreemd genoeg gecrediteerd. Ik weet het niet.

“Het was moeilijk voor dat album omdat alles daarvoor gelijk verdeeld was, wat veel bands zullen zeggen ‘doe dat niet’. Maar voor ons zijn we zo geweest. Of je het nummer nu hebt geschreven of niet, je werd gecrediteerd als een gelijkwaardig lid. We zijn dat gewend voor vijf of zes platen en demo’s, en dan komen we bij dit andere deel van onze carrière. [and it’s like] ‘we moeten dit op hoeveel manieren verdelen?’ Eerlijk gezegd weet ik niet eens hoe sommige van deze nummers zijn geëindigd. Ik heb deze credits niet bekeken. Het was een zware tijd.

“Het gaat terug naar waar we het eerder over hadden – je probeert verder te gaan en andere mensen gaan door hun leven. Iemand wordt 30 en heeft een quarterlifecrisis, iedereen probeert volwassen te worden… Eerlijk gezegd, nee Ik hou helemaal van deze plaat.”

Bekijk hieronder het volledige interview.