Gael García Bernal schittert als Cassandro, een homoseksuele worstelaar die een eigen ster is geworden in Mexico. Dit waargebeurde verhaal is een grote publiekstrekker.
VERHAALLIJN: Een homoseksuele amateurworstelaar in El Paso vindt zichzelf opnieuw uit als een “exotische” worstelaar genaamd Cassandro en wordt een onwaarschijnlijke ster.
RECENSIE: kassander het is gebaseerd op een onwaarschijnlijk maar echt cool waargebeurd verhaal. Gael Garcia Bernal speelt Saúl Armendáriz, een amateurworstelaar die zichzelf opnieuw heeft uitgevonden als een flamboyante worstelaar genaamd Cassandro. Hij was een ‘exotic’, een stereotiepe klasse van homoseksuele strijders die typisch werd gesloopt voor de vreugde van het homofobe publiek. Maar Cassandro was anders. Zijn winnende persoonlijkheid en fysieke bekwaamheid wonnen het publiek en hij werd iets dat bijna ongehoord was in Mexico, een wedstrijdwinnend exotisme.
Het is een uitstekende rol voor Bernal, die een sappige rol krijgt waar hij zijn tanden in kan zetten. Het personage stelt hem in staat om zijn talent voor komedie, zijn paranormale bekwaamheid in de goed gechoreografeerde worstelscènes en soms oprechte ontroering te demonstreren. Een groot deel van de film draait om de relatie van Saúl met zijn ondersteunende moeder, Yocasta, gespeeld door een ontroerende Perla de la Rosa. Zijn dromen van rijkdom bestaan voornamelijk zodat hij voor zijn moeder een bescheiden huis in El Paso kan kopen. Hij is echter ook niet belachelijk geïdealiseerd en laat zien dat hij koppig en roekeloos is, tot het punt waarop hij de avond voor de grootste wedstrijd van zijn carrière aan de cola gaat en eetbuien drinkt. Hij heeft een zelfvernietigende kant en raakt verwikkeld in een eenzijdige relatie met een getrouwde worstelaar (Raul Castillo) wiens familie hij wil verlaten.
Je blijft echter de hele tijd stevig aan Cassandra’s kant staan. Hoewel de homofobie van de worstelwereld wordt erkend, wordt deze ook niet aangepakt. Cassandro kent echt een stel mensen waarvan je zou hopen dat het rode haringen zijn, maar die fatsoenlijk blijken te zijn. Zijn kromme aanklager Lorenzo (Joaquín Cosío) wordt sympathiek geïntroduceerd, en zijn cokedealer, gespeeld door Bad Bunny (de toekomstige El Muerto) in een kleine rol, blijkt ook een relatief aardige, niet-homofobe man te zijn.
Het beste van alles is dat Roberta Colindrez een vechter is die Cassandro traint en hem onder haar brengt, waardoor hij zijn meest trouwe vriend wordt. Als je een fan bent van worstelen, zul je versteld staan van de manier waarop de grote gevechten worden nagespeeld, vooral het grote eindgevecht met de legendarische worstelaar “O Filho do Santo”. Regisseur Roger Ross Williams maakt hiermee zijn verhalende debuut en het is een energieke en zelfverzekerde showcase. Met een kloksnelheid van 100 minuten heeft de film energie om te verbranden en Bernal is fantastisch in de titelrol. Deze staat op het punt te debuteren op Prime Video en zou een publiekstrekker moeten zijn. Als knipoog naar authenticiteit is de film opgenomen in een mix van Engels en Spaans. Tegelijkertijd gebruikt Williams de nu modieuze beeldverhouding van 1:33:1, waardoor hij naadloos videosequenties kan combineren die bedoeld zijn om Cassandro’s tv-uitzendingen op te roepen met de rest van de film.
Als je een worstelliefhebber bent, kassander zeker de moeite van het bekijken waard. De cast is geweldig, en de film is erg leuk. Het heeft gelach, een beetje actie en een groot hart achter dit alles waardoor je naar YouTube rent voor echte video’s van de echte Cassandro. Hij zal niet teleurstellen.
8