Het is meer dan vier jaar geleden dat Phoebe Bridgers, Julien Baker en Lucy Dacus samenwerkten om de jongensgenie EP, herenigd als singer-songwriter Voltron en een onuitwisbare stempel gedrukt op de indierock-canon. Sindsdien leeft Boygenius meer als een idee dan als een entiteit, een korte maar mooie stop in de carrières van drie jonge mannen. Superclusters lijken tenslotte niet op sterrenbeelden, maar op supernova’s, die helder gloeien voordat ze vervagen.
Dus toen boygenius aankondigde dat ze niet alleen als band zouden terugkeren, maar ook een volledig debuutalbum zouden uitbrengen met de titel het record op vrijdag 31 maart was er reden om stil te staan. Waarom zou je het risico lopen om al die opgebouwde goodwill te verwateren door een vrijgave aan te bieden om te analyseren en te vergelijken? Ja, fans smeken al jaren om nieuwe jongensgeniale liedjes en verliezen collectief de shit wanneer Bridgers, Baker en Dacus samenwerkten of een unieke set speelden. Maar is dat niet precies de reden om teleurstelling te voorkomen en op te geven om jezelf te overtreffen?
Minder zelfverzekerde artiesten zouden ineenkrimpen bij dergelijke verwachtingen, maar geniale jongens genieten ervan. het record is een bewijs van de gemeenschappelijke zelfverzekerdheid van het trio en ontvouwt zich over 12 nummers die provoceren, boeien en verwoesten.
Het album, opgenomen in januari 2022 in Shangri-La in Malibu, kwam nadat Bridgers, Baker en Dacus, samen met coproducent Catherine Marks, een maand lang tien uur per dag hadden gewerkt. Het creatieve proces was geen samenkomen van kansen en doelen, maar een poging om een album met een hoofdletter A te produceren, en dat gevoel van intentionaliteit komt tot uiting in de volgorde van de nummers.
A capella “Without You Without Them” opent de schijf, verbindt het project met volkstraditie en keert terug naar de muziek van Hazel Dickens en Alice Gerrard, om nog maar te zwijgen van The Carter Family. Hij poneert het album ook als het werk van een trio, in plaats van een verzameling nummers van drie gelijkgestemde maar afzonderlijke muzikanten.
Tegelijkertijd, het record bestrijkt een breed sonisch territorium en stelt de drie hoofdrolspelers in staat om hun creatieve krachten te benutten. De volgende drie nummers fungeren als een showcase voor deze sterke punten, te beginnen met “$ 20”. Met zijn spierkrachtakkoorden en met reverb doordrenkte instrumentale opbouw zou het nummer niet misstaan op het album van Baker uit 2021. Weinig vergeetachtigheid, die zijn confessionele lyriek koppelde aan op de borst bonzende basdrums en lagen van vervorming. Het onderscheidt zich echter van dat album door een extra boost van Bridgers ‘kenmerkende oerschreeuw en Dacus’ resonerende hoge zang.