Hallo allemaal, welkom terug bij Wrong Every Time. Vandaag zijn we in de voorlaatste aflevering van Bodacious Space Pirates, waarin Marika de overblijfselen van de eens zo trotse piratenarmada van Sea of the Morningstar verzamelt. Vanuit een zo sterke positie waarvan ze ooit afhankelijk waren om de onafhankelijkheid van de regio te behouden, werden deze piraten niet verslagen door openlijke strijd, maar door de voortdurende erosie van het economische klimaat waarin ze gedijden. Eens trotse zeerovers, zijn ze gereduceerd tot boodschappers en pretparkattracties, meer emblemen van lokale smaak dan leidsters van het krijgshaftige lot. En nu worden ze praktisch het doelwit van de sport, hun bestaan wordt beschouwd als een acceptabel verlies voor de zaak van het testen van nieuwe wapens.
Het is een donkere dag voor de piraten, maar gelukkig hebben ze de onstuitbare Marika aan hun zijde. Hoewel een leven van piraterij aanvankelijk vergezocht leek voor onze jonge heldin, lijkt het nu de toekomst van piraterij te vertegenwoordigen, of in ieder geval de hoop op piraterij. door te hebben een toekomst. Met de meedogenloze storm van het kapitalisme die op haar neerkomt en de resterende bolwerken van piraterij in haar rug, is Marika klaar om geschiedenis te schrijven, hoe het ook gaat. Laten we beginnen aan een nieuwe aflevering van Bodacious Space Pirates!
aflevering 25
Ik vind het leuk hoe het ontwerp van deze piratenschuilplaats de relatieve architectonische vrijheid van het ontwerp van het ruimtestation omarmt. In plaats van dat ze allemaal uitlopers zijn van een centrale hangar, zijn de scheepsdokken van deze schuilplaats allemaal drijvende hangars, waardoor er veel meer vrijheid is om zwaar materieel of machines rechtstreeks op een bepaald schip te krijgen. Ik waardeer het als een schrijver echt nadenkt over hoe gewichtloosheid en het vacuüm van de ruimte onze ontwerpgevoeligheden kunnen beïnvloeden; hoewel het op zijn eigen manier natuurlijk ook charmant is als een schrijver zegt: “Fuck you, space is just another sea”, alle ruimteschepen vechten op een tweedimensionaal bord
Onze verteller blijft op zijn gebruikelijke manier filosofisch, en denkt nu na over hoe een ‘meester’ van wat dan ook een aanzienlijke mate van vertrouwdheid vereist, en dat kiezen voor een leven van piraterij betekent dat je voortdurend afstand neemt van het geruststellende en vertrouwde.
Het feit dat Luca is vervangen door een androïde zonder dat ze het weet, lijkt een moment van reflectie bij Marika op gang te brengen, een stille erkenning dat ze haar bemanning niet zo goed kent als zou moeten.
Hyakume leidt hieruit af dat de Luca-bot een eenmalig model was dat voor militaire doeleinden was gemaakt.
Nadat de bemanning plechtig heeft aanvaard dat Luca dood is, verschijnt het echte artikel met een heleboel memorabilia en een absurde kleur.
Ze presenteert Marika gracieus een dozijn Hawaiiaanse overhemden.
Marika beweert dat de indringer van de laatste aflevering “het gevoel had van een piraat”. Het klopt dat zijn gedurfde solo-confrontatie met Marika precies het soort theatrale, op eer gerichte uitvoering is waar een piraat de voorkeur aan geeft.
En nu zit diezelfde aanvaller gewoon te relaxen in de vergaderruimte. Gezien de gebruikelijke methoden van conflictoplossing van de Bodacious Space Pirates, zou het me niet verbazen als deze hele existentiële crisis zou worden opgelost via een bestuursvergadering.
Ondertussen meert de Parabellum aan bij het station, wat de chef-kok niet in het minst lijkt te verbazen.
De lijnkoks van de chef-kok zijn ongeveer negen meter lang, hij is ongeveer vijftien centimeter lang
Nee, ze denken gewoon dat deze jongens reuzen zijn, aangezien het scherm letterlijk flikkert op het moment dat ze de kamer verlaten. Mooi
“Er zijn meer ruimtepiraten dan alleen die met Letters of Marque!” Blijkbaar betekent de schoudergesp van Quartz zijn status als piraat erkend door het Galactische rijk.
“Ik ben een van de keizerlijke pioniers die door onbekende ruimte reizen!” Het lijkt er dus op dat het Galactic Empire piraten eigenlijk voor een heel ander doel gebruikt dan de Sea of the Morningstar, door ze te behandelen als verkenningseenheden in plaats van als amusement. Als zodanig staat het dichter bij het oorspronkelijke beeld van piraten als gedurfde kapers, dan bij de culturele relikwieën die ze in Marika’s territorium zijn geworden. Dit zou haar vijandigheid jegens deze piraten kunnen helpen verklaren – ze ziet ze misschien legitiem als clowns in plaats van avonturiers, omdat ze het najagen van echte nieuwigheid en vrijheid heeft opgegeven ten gunste van betrouwbare inkomens als gekooide entertainers.
Dit lijkt ook de pre-OP tirade van de verteller te weerspiegelen: hoewel ik aanvankelijk dacht dat het contrast tussen vertrouwdheid en vrijheid hoorde bij Marika’s keuze voor middelbare school versus piraterij, is het ook van toepassing op dit gedurfdere contrast van Morningstar-piraterij versus Quartz’ meer traditionele, opwindende vorm van piraterij
“Mijn doel is om op piraten te jagen.” Stel voor dat alle wapens in de kamer op haar gericht zijn. De helft van deze aflevering was Quartz die die kat voorstelde geflankeerd door meme met messen
“Ze onderschat ons. Daarom kwam ze hier opdagen. God, Marika heeft een ijzeren wil. Alle andere piraten zijn geïntimideerd of woedend door Quartz’s blijk van vertrouwen, maar Marika ziet het gewoon als een zwakte en gaat verder.
Ik hou van dit ritme van Quartz die boos wordt met de schijnwerpers op haar, probeert eruit te komen en dan onmiddellijk wordt verlicht door een nieuwe schijnwerper
Dan arriveert Ironbeard, met hetzelfde piratenmerk als het Quartz Galactic Empire. Hij beweert dat de koningin de terugkeer van Quartz eist en dat hij haar komt redden.
Ik vraag me af in hoeverre het Galactische rijk echt wordt geregeerd door zijn koninklijke familie? Ze karakteriseerden het rijk min of meer als het gezicht van de algemene economische vooruitgang, dus ik dacht dat het niet zo’n ouderwetse vorm van bestuur zou hebben.
Weet je ook zeker dat Ironbeard de verteller is? Stille grap daarover ook: als we eindelijk een gezicht krijgen om te hechten aan al die gedurfde proclamaties over de aard van piraterij en de glorie van sterren, is het deze gekostumeerde gek
Marika eist dat Ironbeard zichzelf uitlegt.
“Een man die de eindeloze toekomst kan zien, is niet genoeg. Pas als anderen bij hem zijn, zien we eindelijk het einde van de ruimte.” Ja, dat is zeker de juiste verteller
Quartz lijkt niet onder de indruk van het pontificaat van Ironbeard
“Ik was van plan ze neer te halen, en uiteindelijk leidde Kato Marika de show. En jij staat in de schijnwerpers! Ondanks haar uitgesproken wens om alle piraten te doden, maakt Quartz’s combinatie van extreme trots en kinderachtigheid haar behoorlijk vertederend. Ik stel me voor dat Marika ze tegen het einde van dit conflict tot vrienden heeft verklaard, ondanks de waarschijnlijke protesten van Quartz.
“Uw veiligheid is belangrijker dan uw waardigheid.” Dus Quartz is op de een of andere manier verbonden met de koninklijke familie?
Quartz wordt in een hinderlaag gelokt door de splinterfractie, maar Blaster Ririka en een man die duidelijk op Kane’s broer of neef of zoiets lijkt, verdedigen haar.
Oh mijn god, het is letterlijk zijn broer, wiens naam duidelijk Shane is. Het lijkt erop dat de vroegere en huidige Bentenmaru-bemanning diepe banden hebben met de operatie van Ironbeard, wat de vraag oproept waarom ze Marika over dit alles in het ongewisse hebben gehouden.
“Piraten in deze regio staan op het punt voor de keuze te staan: echte piraten worden of vasthouden aan hun merkkaarten en huurpiraten blijven.” Hoewel de methoden van Ironbeard anders zijn, ziet hij ook duidelijk iets tragisch in piraterij die wordt gereduceerd tot een spektakel als dit. Ik heb het gevoel dat de filosofie van Ironbeard enigszins in tegenspraak is met de eigen prioriteiten van de Bodacious Space Pirates; hij draait helemaal om de romantiek van de oneindige horizon, terwijl de auteur van Bodacious Space Pirates duidelijk de botsingspunten tussen onze fantasieën over ruimtereizen en hun praktische realiteit des te interessanter vindt.
Hoewel ik veronderstel dat zelfs een Bentenmaru die zich toelegt op het verkennen van de buitenste regionen van de ruimte nog steeds in dezelfde soort conflicten terechtkomt; de menselijke natuur is wat het is, waar je ook gaat
Coorie leidt de afdeling elektronische oorlogsvoering van de piratenvloot, die volledig wordt bevolkt door gefascineerde ingenieursstudenten.
En de reactie van Quartz op Marika’s formele uitdaging klinkt eigenlijk als een haatflirt. Marika gaat dit meisje nog steeds veroveren
Het is gemaakt
En zo gaan we naar de eindstrijd! De elementen komen allemaal samen voor een behoorlijk tumultueuze conclusie, en eerlijk gezegd voel ik me een beetje weemoedig over deze show. nee verder in de kosmos. Kortom, alles wat deze aflevering heeft vastgesteld met betrekking tot het Galactic Empire en de grotere wereld van piraterij leek voorbestemd om een fascinerende volgende act in Marika’s reis op te zetten, waar ze in wezen dient als de Sea of the Morningstar’s vertegenwoordiger in een galactische alliantie van gedurfde ontdekkingsreizigers. . En Quartz is ook zo’n leuke antagonist! Ik ga deze out-of-order productie missen, maar ik ben blij dat het op zo’n hoog niveau eindigt. Op naar het laatste duel!
Dit artikel was te geken mogelijk gemaakt door lezersondersteuning. Bedankt allemaal voor alles wat je doet.