Het veld: William Henry Devereaux Jr. (Bob Odenkirk) – onze titulair Hank – is de voorzitter van de Engelse afdeling van Railton College, een kleine, onbetrouwbare academische instelling die geneigd is middelmatigheid te koesteren. Althans, dat is wat Hank zijn studenten op een dag vertelt tijdens een cursus creatief schrijven, nadat hij werd geplaagd door een student die weigerde kritiek op zijn technisch slechte schrijven te erkennen.
De toespraak van Hank wordt al snel nieuws op de campus, maar het is maar een van de vele dingen waar Hank aan denkt: terwijl hij en zijn vrouw Lily (Mireille Enos) een diepe en liefdevolle relatie hebben, heeft hun volwassen dochter Julie (Olivia Scott Welch) de nog niet groeien. En dan is er het nieuws dat de vader van Hank, een legendarische schrijver en criticus in wiens schaduw Hank altijd heeft geworsteld om zijn eigen licht te vinden, met pensioen gaat – en met zijn zoon wil praten, ook al is hun vervreemding behoorlijk intens. Het komt allemaal neer op een ontevredenheid over zijn leven die in een crisis zou kunnen veranderen, vooral omdat zijn medeleraren Engels overwegen om Hank uit zijn functie als president te verwijderen…
Universitaire opleiding: De academische wereld, vooral voor degenen die de vrije kunsten bestuderen, lijkt aan de oppervlakte vaak een vredige plek, een kans voor studenten om te groeien en te leren, voor professoren om hun ontluikende denkinstincten te koesteren als onderdeel van een voortdurende uitwisseling van ideeën. Toch bij het bespreken Gelukkig HenkHet eerste dat we moeten doen, is verwijzen naar de wet van Sayre, een concept dat wordt toegeschreven aan politicoloog en professor Wallace S. Sayre aan de Universiteit van Columbia en dat neerkomt op “Universiteitspolitiek is zo intens omdat er zo weinig op het spel staat.”
Hoewel gericht op de academische wereld, is het een concept dat van toepassing is op elke kleine gemeenschap of subgroep, vooral wanneer hiërarchieën en concurrentie een factor zijn – buitenstaanders kunnen kijken naar de interne conflicten die ontstaan binnen een groep vrienden of een verzameling collega’s. en vraag me af hoe het zo heet is geworden… Maar als je erin zit, is het moeilijk om overtredingen niet te zien als ernstige verwondingen en gevechten als leven en dood.
Dit gebrek aan perspectief biedt een rijk komisch potentieel, hoewel het lastig is om dat potentieel naar het scherm te vertalen. Er zijn niet veel films of tv-programma’s gemaakt die zich echt verdiepen in de academische wereld vanuit het standpunt van een leraar, met enkele van de meest prominente voorbeelden zijn jacht op goede wil en Netflix De stoelen de reden hiervoor is dat het leven van een typische professor echt het drama mist van een veel grootser verhaal.
Dit is het obstakel waarmee wordt geconfronteerd Gelukkig Henkgebaseerd op de roman eerlijke man door Richard Russo (Pulitzerprijswinnaar voor zijn boek Empire valt) – de vertaling naar het scherm leest veel als een roman geschreven door een Pulitzer Prize-winnende auteur, vol nuance en intrigerende karakters en hoge humor… en inzet zo dun als krantenpapier.
Lucky Hank (AMC)