10 januari 2023
·
0 reacties
Door Shelley Pallis.
Tiener Tom is vastbesloten om indruk te maken op Harmony, de koningin van de klas op zijn school, en de enige manier om dat te doen is haar te verslaan met schaken… dat hij eerst moet leren spelen. Wat kan er fout gaan? zo begint het blitzeen lichte manga-inleiding tot de beste games, geschreven door Cedric Biskaje en Harumo Sanazaki en getekend door Daitaro Nishihara.
Een kort nawoord van grootmeester Garry Kasparov bespreekt de mogelijkheid om schaken bij de Japanners te introduceren door middel van manga. Je vraagt je af wat de grafische redenen hiervoor zijn – zoals Nishihara’s artwork al snel onthult, is het echt moeilijk om een spel met 32 stukken en 64 vierkanten te dramatiseren, wanneer, afhankelijk van je vaardigheidsniveau, lezers geen flauw idee hebben wat het paard is. hoeft te doen. , of je kunt alle drama en actie in een spel raden aan de hand van een eenvoudige weergave van het bord, waardoor een mangastructuur overbodig zou worden.
blitz geniet van de plaats die schaken kan innemen in de moderne wereld – een vriendschappelijk spel tussen oude mannen in een park of een spel met hoge inzetten voor veel geld en alle punten daartussenin. Tom ervaart schaken als een schoolhobby en privé-mentale oefening, maar ook als een online community waar hij het tegen iedereen kan opnemen, van nieuwelingen tot kampioenen. Om de een of andere reden bevat het eerste deel van de manga ook een essay van vijf pagina’s over het cultiveren van “intuïtie” door iemand die Alexis Champion heet, wat enigszins afbreuk doet aan de boodschap die de manga misschien had over het trainen van de geest, omdat Champion denkt dat je dat kunt winnen door te vertrouwen op de Force, of iets dergelijks. Het is eigenlijk een beetje vreemd dat een leuke en relatief onschuldige manga leuk is blitz het moet vol zitten met zoveel bijzaken die weinig met schaken zelf te maken hebben.
Kasparov is een personage in de manga, die de jeugd van de wereld oproept voor een schaaktoernooi, waar Tom zeker in zal duiken… vermoedelijk nadat hij een soort magisch denken heeft geleerd om hem ‘s werelds grootste schaakwonder te maken. blitz krijgt vanaf het tweede deel een andere Japanse co-auteur, waardoor ik vermoed dat het schrijverspersoneel nog steeds experimenteert met manieren om het multidimensionale, diep gehistoriseerde drama goed uit te drukken dat gepaard gaat met zoiets bedrieglijk eenvoudigs als het verplaatsen van een pion naar koning 4. Je kunt presenteren een afbeelding van het hele bord; je kunt het allegorisch voorstellen als ridders in harnas die elkaar slaan over een geruite vlakte; je kunt terugvallen op gefluisterde opmerkingen… alle gimmicks en stijlfiguren die eerder in veel sportmanga’s zijn uitgeprobeerd blitz. Maar in tegenstelling tot bijvoorbeeld honkbal of voetbal, vereist het begrijpen van schaken een idee van hoe 32 stukken kunnen werken in meerdere mogelijke configuraties die letterlijk het aantal atomen in het universum overtreffen, dus het is een beetje een steile leercurve van een eerste deel dat is om het verschil tussen ridders en torens uit te leggen.
Toms zoektocht om indruk te maken op Harmony heeft daarom veel dramatisch gewicht, hoewel er hints in de plot zijn dat de auteurs geïnteresseerd zijn in meerdere invalshoeken buiten schaken, waaronder Champion’s verkooppraatje over hersentraining en de implicaties, zoals blijkt uit een standpunt tussen Kasparov en de dreigende schaakcomputer kaiju96, die kunstmatige intelligentie staat op het punt om schaken en de wereld naar een heel nieuw niveau te tillen.
blitz is beschikbaar via Azuki.