We bekijken vijf van de beste Dolph Lundgren-films, met keuzes variërend van voorspelbaar tot onverwacht!
Dolph Lundgren begon zijn acteercarrière met een James Bond-film (Een gezicht om te doden) in 1985, snel gevolgd door Rotsachtige IV, en daarna een reeks actiefilms. Met een carrière van vijf decennia heeft de man meer dan 100 rollen gespeeld, waarvan slechts zeven in televisieseries, waardoor hij een druk bezig filmacteur is. Het kiezen van je top vijf is als het kiezen van je favoriete kind. Dus hier zijn vijf van zijn beste films, die een steeds veranderende lijst met favorieten vormen.
De bestraffer (1989)
een interessante benadering de straffer waar Lundgren Frank Castle speelt vol duisternis, kwelling en geweld, maar met een zachtere kant die zich langzaam laat zien. Het laatste gevecht in het huis van Lady Tanaka is een groot horloge elke keer dat de film begint of zich afspeelt. We hadden 4 Frank Castles op het scherm en hij bracht een van de donkerste en donkerste versies, een die de korreligheid van het bronmateriaal niet schuwde. Dit is het begin van Lundgren en hij toont belofte door kijkers een duistere held te geven, een antiheld die een vervolg zou moeten hebben. Een suggestie voor de MCU nu het multiversum een ding is, hoe zit het met het willekeurig terugbrengen van Lundgren, gewoon terloops, als Castle, in een van de aankomende films? Zoals het er nu uitziet, is Lundgren een van de beste weergaven van het personage die aan kijkers wordt getoond, met een donkere film die echt indruk maakt.
Krachtmeting in Little Tokyo (1991)
Misschien niet de beste film ooit gemaakt. Krachtmeting in Little Tokyo haalt hier de cut omdat het leuk is en Lundgren een beetje plezier geeft met zijn rol, waardoor hij veel vecht, hier en daar een paar grappige regels, en een partner in misdaadbestrijding gespeeld door Brandon Lee. Er gebeurt veel in de film en Lundgren doet het hier goed, hij laat zien dat hij een gevoel voor komische timing heeft, zich staande weet te houden in gevechten met grote tegenstanders en laat hem laten zien dat hij in sommige gevallen zijn gezicht in de plooi kan houden. erg eigenzinnige scènes. De belangrijkste reden waarom deze film hier op de lijst staat, is dat het gewoon leuk is! En soms is plezier alles wat je nodig hebt. De film is een van de films die willekeurig op kabeltelevisie verschijnt, algemeen beschikbaar is voor streaming en een paar fysieke media-releases heeft ontvangen. Het lijkt een favoriet van velen te zijn, en als je bedenkt hoe leuk en soms dwaas het is, hoe goed de choreografie en vechtuitvoering is, en de cast, is het niet verwonderlijk dat het nog steeds zo’n 30+ jaar later is.
Universele soldaat (1992)
Bij zijn volgende filmrelease nam hij het op tegen Jean-Claude Van Damme in een gruizige, gewelddadige sciencefictionfilm die voor sommigen voelde alsof hij uit het linker veld zou komen en voor anderen een goede keuze voelde. Hier verandert Lundgren in een slechterik en speelt hij een meedogenloos personage dat wetenschappelijk is verbeterd, waardoor hij extra kracht en capaciteiten krijgt. Zijn confrontatie met JCVD in de supermarkt is geweldig en laat zien dat hij het slechte kan aanzetten en er vrolijk mee om kan gaan. Voor de meeste mensen kenden ze hem als schurken, maar in 1992 kenden mensen hem als de held, dus deze terugkeer naar het kwaad is een leuk horloge. De film gaat ook in op oorlog en de langetermijneffecten ervan, en laat zien hoe Andrew Scott van Lundgren beschadigd raakte lang voordat wetenschappers hem in handen kregen. Het opnemen van Lundgren tegen Van Damme, die toen enorm aan het worden was, was een gok die zowel voor de acteurs als voor de film zelf zijn vruchten afwierp.
Dood hem niet (2016)
Mogelijk een controversiële keuze hier, dood hem niet combineert actie, horror en komedie en Lundgren komt tussenbeide om een demonenjager te spelen die meer geïnteresseerd lijkt in het vinden van zijn volgende drankje dan in het vangen van demonen. Natuurlijk geeft de film zijn personage een verlossende boog en geeft Lundgren een meer genuanceerde uitvoering dan je zou verwachten in een horrorkomedie die op demonen jaagt. Dit werd snel gevolgd door nog een leuke horrorkomedie, Welkom bij Willits waar hij een meer “Lundgren” -achtige rol speelt. Dit deel hier is een verandering voor hem, een die zijn fans iets nieuws geeft. dood hem niet het laat ons zien dat Lundgren nog steeds een gevoel voor humor heeft dat hij voor de camera kan gebruiken, en een beetje gevoel voor humor over zichzelf. Het laat ook zien dat de man horror kan produceren, zelfs in een ietwat overdreven premisse, een genre dat hij misschien wat meer zou kunnen verkennen.
Geloofsbelijdenis II (2018)
Sommigen zouden kiezen Rotsachtige IV over Geloofsbelijdenis IIMaar Geloofsbelijdenis II er is een complexer deel voor Lundgren. Ja, het is hetzelfde personage, maar dan in rots IV, het personage van Ivan Drago werd gespeeld als een meer eendimensionale man, die was getraind en geconditioneerd om gevechten voor zijn land te winnen, ongeacht de uitkomst. In Geloofsbelijdenis II, Drago’s rol is die van een oudere man die nog steeds wil winnen, maar dit keer via zijn zoon. In de loop van de film evolueert het personage iets meer dan in zijn eerste optreden en geeft Lundgren meer om mee te werken en een kans om een meer dramatische rol te spelen zonder dat er echte worstelingen bij betrokken raken. Zijn werk hier toont groei als acteur en hoe de man die vaak wordt gezien als lang en in staat om te vechten, ook kan acteren en het personage kan afronden, ook al is het niet als de held.
Hoewel Dolph onlangs buiten beeld een gevecht met kanker heeft gehad, lijkt hij het redelijk goed te doen. hij zal in beide zijn De verbruikers 4 Het is Aquaman en het verloren koninkrijk dit jaar. Gelukkig kunnen we de komende jaren nog veel meer actiefilms van Lundgren verwachten.
Wat is je favoriete Dolph Lundgren-film? Laat het ons weten in de comments!