‘Ze is zwart. Ze is mooi. She’s dynamite’, diende als slogan voor de eerste zwarte Barbie, ‘Christie’. Haar gedurfde kleuren en sieraden, geïnspireerd door Perkins’ eigen stijl, belichamen de volheid van zwarte vrouwelijkheid die onthullend is om te zien op het grote scherm.
De mentale en psychologische gevolgen van het gebrek aan zwart speelgoed voor de speelgoedindustrie komen nauwgezet tot uiting in de film. In de documentaire wordt een sociaal experiment getoond dat vergelijkbaar is met de “Clark Doll Test”, en de reacties van nieuwetijdskinderen zijn enkele van de meest memorabele scènes.
Davis ‘gebruik van interpersoonlijke connectie, hoge productiewaarde en Barbie-speelmomenten roepen emoties van geluk, verdriet en feest op voor Black Barbie. Ze is in alle opzichten verheerlijkt, waardig en fantastisch, en als toehoorder zou ik willen dat ik haar vóór 2023 had gekend.
Zonder het te weten ging ik naar de première in een roze wikkeljurk, en een wikkeljurk diende als de originele outfit van Black Barbie. Net als Davis ben ik niet opgegroeid met spelen met Barbies. Ik heb eigenlijk al mijn Barbie-poppen verkocht aan mijn neef. Maar nadat ik de film vanuit het perspectief van Davis had gezien, ontwikkelde ik een liefde voor haar die ik nooit heb gehad. Davis’ film is zo krachtig dat het groei afdwingt.
“Grond winnen: de strijd om Black Land” is een documentaire die verschillende zwarte landeigenaren en boeren volgt en de ups en downs van zwart landbeheer uitdrukt. Dit is geen film over het kwaad van industriële landbouw en kapitalisme, maar een uitnodiging aan zwarte mensen om kapitaal en duurzaamheid uit het land te halen. De film concentreert zich op de implicaties rond de “wet van de erfgenaam”, die volgens Cornell Law, Het is “een persoon die het recht erft of het recht heeft om het eigendom te erven van een persoon die bij versterf is overleden.” De wet verschilt van staat tot staat, maar het algemene idee is van toepassing in het hele land.