Na 11 jaar, Saturnus staat op het punt een prachtig nieuw aanbod te lanceren. De storm binnen markeert het vijfde volledige album van deze Deense trouwe krachten. Saturnus werd opgericht in 1991 als asesino. In 1993 kreeg de band zijn huidige naam. Saturnus brengt het vertrouwen van seizoensveteranen naar je werk. De storm binnen het is een melodieuze death/doom-overwinning die de sluizen van je ziel kan openen.
De storm binnen kan worden omschreven als aantrekkelijk, romantisch, uniek en zorgzaam. Langzaam en melancholisch, De storm binnen is een diep meditatieve inspanning met een existentiële zoektocht. Gevoelens van hoop en uitzichtloosheid lopen door elkaar. Deze beklijvende schijf voelt etherisch aan en, dankzij de hardere componenten, keihard.
Een van de eerste dingen die luisteraars zullen opmerken De storm binnen is dat de productie geweldig is. Het album is geproduceerd door Saturnus‘oude bijdrager Vlaming Rasmussendie heeft gewerkt met grote namen als metallica Het is Regenboog. Als je echter kieskeurig zou zijn, zou je kunnen stellen dat dit album in feite zeer gepolijst is.
De storm binnen combineert en plaatst agressie en, nogmaals, schoonheid naast elkaar. Soms kan de manier waarop deze twee elementen worden gecombineerd een beetje vreemd en gekunsteld aanvoelen. Toetsenborden voelen soms een beetje te glanzend aan, en glanzende texturen gaan niet altijd goed samen met de meer extreme looks. Over het algemeen roept de muziek echter effectief beelden op van prachtige en formidabele landschappen. Creëert sferen van wind, hagel, regen en ruwe zee.
De instrumenten zijn leuk. Gitaren kunnen de sterkste emoties oproepen. De bas is op punt. Drums zijn consistent en gemeten. Zowel cleane, meestal gesproken vocalen als lage, grommende vocalen komen voorbij, al schieten de teksten soms tekort.
Op dit album met zeven nummers duurt slechts één compositie minder dan zeven minuten. De langste is bijna elf en een halve minuut. Luisteren vereist dus behoorlijk wat geduld. Dit album heeft een goede variëteit aan stemmingen: dramatisch, grappig, deprimerend. De storm binnen begint met atmosferische geluiden en builds. Het duurt meer dan drie minuten voordat de zang begint op het openingstitelnummer. “Chasing Ghosts” is een nummer van contrasten dat een stevige vaart heeft en je vasthaakt met goede melodieën.
Het derde nummer, “The Calling”, verhoogt de toonhoogte een beetje, zorgt voor meer energie en precies de juiste soort verandering. Het volgende stervende nummer, “Even Tide”, bevat enkele gastvocalen en kan door sommigen als een beetje melodramatisch worden ervaren: “Ik vraag me af waarom, ik heb het zo lang overleefd. Elke keer als ik probeer te gaan, brengen de golven me naar huis.” “Closing the Circle” is een zielverpletterend nummer met zwevende, nostalgische gitaren. Het voorlaatste nummer, “Breathe New Life”, voelt als een welkome verademing. De verschroeiende finale, “Truth”, bouwt zich halverwege op, maar eindigt soepel. Als geheel, De storm binnen het is een vreemd krachtige ervaring. Deze plaat is een louterende reis die de moeite waard is.