Zach Braff vond schoonheid in de ineenstorting en zei dat hij gewend was geraakt aan de terugslag over zijn speelfilmdebuut, Garden State.
Ondanks het breken van een aantal beste lijsten aan het einde van het jaar en het winnen van een Independent Spirit Award, het regiedebuut van Zach Braff Tuin staat heeft zijn aandeel tegenstanders. Nu, bijna 20 jaar nadat hij zijn stempel op de indiescene heeft gedrukt, wordt Braff geconfronteerd met de terugslag en laat hij zien dat hij klaar is om los te laten (los te laten).
In een gesprek met The Independent zei Zach Braff over de Tuin staat haten, “Ik voel me bevoorrecht dat ik dingen kan doen. Ik kan er echt niet aan denken. Iedereen die ooit een slecht cijfer heeft gekregen voor het essay van een professor, kan vertellen: stel je voor dat het in het openbaar was, weet je? Hij voegde toe, “Niemand zei dat creatief zijn gemakkelijk was, maar je moet kwetsbaar en authentiek zijn. Wat heeft het anders voor zin?…Je huid wordt harder. Als je jong bent, ben je erg kwetsbaar. Maar ik doe dit al 20 jaar. Je went er aan.”
De belangrijkste kritiek van Tuin staat is dat velen het als een ijdelheidsproject beschouwden voor Zach Braff, die het niet alleen regisseerde, maar er ook in schreef en speelde. Tussen de naalddruppels van The Shins, Iron & Wine en meer, functioneert het als een soort mannelijke fantasie waarin het “maniakale pixie-droommeisje” (Natalie Portman) de hoofdrolspeler redt. “Ik was een erg depressieve jongeman die de fantasie had van een droommeisje dat langs zou komen en me van mezelf zou redden … En dus schreef ik dit personage.” Sommigen zagen Braffs eerdere relatie met Florence Pugh – twintig jaar jonger dan hij – zelfs als een uitwerking van het thema.
Anders is dat niet Tuin staatZach Braff regisseerde een aantal andere speelfilms (waaronder de Kickstarted ik wou dat ik hier was), evenals afleveringen van exfoliërend, Ted boog Het is krimpend. Uw laatste redmiddel, Een goed persoondraait in de bioscopen 24 maart. Gelijk aan Tuin staatdeze film raakt ook een persoonlijke noot voor Braff. “Ik werd niet alleen overmand door verdriet, maar ook door te ervaren hoe degenen die het dichtst bij het verdriet stonden, zichzelf konden herpakken na de tragedie… En daar wilde ik echt over schrijven.”
Denk je dat Tuin staat verdient de haat? Of vind je het een goede film? Geef ons uw mening in de opmerkingen hieronder.