5 mei 2023
·
0 reacties
Door Andrew Osmond.
In de film De tunnel naar de zomer, de uitgang naar het afscheid, een hedendaagse Japanse jongen en een meisje zijn verwikkeld in een hervertelling van een van de oudste verhalen van Japan. Het is een soort tijdreisverhaal; het vraagt ook wat je graag zou opgeven voor de wens van je hart. Het wordt op een directe en gerichte manier verteld. De personages zijn van schoolgaande leeftijd, maar de film verspilt geen tijd met shenanigans, liefdesdriehoeken of secundaire personages. Het is een film die is opgebouwd rond een sterk mysterie (gebaseerd op een roman die nu in het Engels beschikbaar is), en een jongen en een meisje die gedwongen worden op onderzoek uit te gaan, ook al kan dat heel, heel gevaarlijk zijn.
Het mysterie is een grot, die een heldere tunnel verbergt die eeuwig kan duren. De tijd stroomt anders in de tunnel; een paar momenten binnen kunnen het equivalent zijn van dagen of weken in de buitenwereld. Er zijn legendes over deze grot, die het “Urashima Tunnel” noemen. Als je bent opgegroeid met Japanse folklore, klinkt deze naam hetzelfde soort alarmbellen als “Troll Bridge” of “Sneeuwwitje’s appel”.
Verwijst naar het verhaal van Urashima Taro. Hij was een visser die de kans kreeg om naar de bodem van de zee te duiken en een prachtige magische wereld binnen te gaan, waar hij een paar glorieuze dagen verbleef. Maar er was een vreselijke prijs. Toen Taro terugkeerde naar ons wereld ontdekte hij dat er honderden jaren waren verstreken. Iedereen die hij kende was dood, waardoor hij alleen achterbleef, een levende geest, een man zonder tijd. Het is een verhaal dat de anime in het verleden heeft ondersteund. Het is de inspiratie voor het verhaal van Faye Valentine in Cowboy Bebop, zoals hier uitgelegd. Het werd ook door Hideaki Anno erkend als een invloed op pistoolbrekeren werd briljant herwerkt door Mamoru Oshii in zijn klassieke oude film, Urusei Yatsura: mooie dromer.
De jongen en het meisje binnen De tunnel naar de zomer zijn goed op de hoogte van wat de Urashima-tunnel kan zijn en wat het kan kosten om erin te gaan. Toch kunnen ze er niet omheen. De jongen heet Kaoru en woont in een landelijk en kustgebied van Japan. De luidspreker in zijn kleine station kondigt regelmatig aan dat een trein te laat is omdat er een hert op de lijn stond. Hij is geen voor de hand liggende excentriekeling, maar hij lacht bijna nooit. Op een regenachtige dag ontmoet hij een vreemd meisje op het station en biedt haar zijn paraplu aan. Ze is stekelig en defensief, maar stelt zich een beetje open als hij haar accepteert zoals ze is.
Haar naam is Anzu en ze is een transferstudent uit Tokio die naar Kaoru’s school gaat. zij is erg lippen stijf op elkaar over haar verleden. Als het om passen gaat…. Nou, ze slaat een studente op de vloer op haar eerste dag, en de scène is Nee gespeeld om te lachen. Maar zij en Kaoru vinden de Urashima-tunnel in hun buurt, verborgen in een dicht bos, en de twee studenten vormen een alliantie. De tunnel is verraderlijk en steelt je tijd. Maar het biedt ook geschenken aan degenen die in de diepten graven, dingen die voor altijd verloren zouden moeten gaan.
Misschien vindt u pagina’s met kostbare tekeningen die zijn vernietigd, of misschien een schoen die toebehoorde aan een lang geleden overleden kind. Graaf diep genoeg en wat kun je nog meer vinden? Zowel Kaoru als Anzu hebben hun eigen redenen om naar de tunnel te worden getrokken. Bovendien zijn ze jong en vervreemd genoeg om niet al te veel te geven om het verlies van het heden. Bovendien hebben ze elkaar, en hoewel ze het niet willen toegeven, wordt het belangrijk voor ze. Als de tunnel ze allebei samen opslokt, het zij zo…
Zoals eerder gezegd, tunnel naar de zomer het is een gefocust film. Je zou het beknopt en overzichtelijk kunnen noemen, maar dan op een totaal positieve manier. Dit is niet hetzelfde als de film die door het verhaal loopt. Een van de beste dingen is de tijd die het kost om scènes te bouwen, zonder snelle bezuinigingen of aanmatigende styling. De eerste ontmoeting tussen Kaoru en Anzu aan het begin van de film is boeiend voor het weinige dat het nodig heeft; alleen het perron, de zee op de achtergrond en de twee zachtaardige tieners die heen en weer liepen binnen de perrons. Het is zo eenvoudig en toch zo onderscheidend.
Er zijn analogieën met andere anime als je ernaar zoekt. Met name sommige latere ontwikkelingen in de film hebben enkele parallellen in de Shinkai-anime (mobiele telefoons spelen een grote rol). Een van de liefste scènes, waarin Kaoru op humoristische wijze haar eerste ontmoeting met Anzu naspeelt, lijkt direct geïnspireerd door een scène uit de serie van Hayao Miyazaki. Toekomstige jongen Conan (aflevering 8 als je het wilt bekijken). Het idee van een grot waar de tijd wordt vervormd, werd gebruikt in de veelgeprezen Duitse live-action-serie Donker, op Netflix. Sommige oudere lezers herinneren zich misschien met plezier het oude Amerikaanse “spelboek” voor kinderen. De grot van de tijd.
In feite, de grot in tunnel naar de zomer wordt heel anders weergegeven. Het is geen donkere, slijmerige grot. In plaats daarvan is het een helder verlichte ruimte waar je door een eindeloze laan van bomen met felrode bladeren loopt, terwijl het ondiepe water aan je voeten bedekt is met al even stralende bloemen. De ruimte lijkt duidelijk geïnspireerd op kijkruimtes voor lentebloemen in Japan, zoals hier en hier afgebeeld. Wat de overstroomde vloer betreft, deze is mogelijk geïnspireerd door de populaire “teamLab” -tentoonstelling in Tokio.
Andrew Osmond is de auteur van 100 animatiefilms. De tunnel naar de zomer, de weg uit het afscheid komt binnenkort in de Britse bioscopen en zal dit jaar in competitie vertoond worden op het Annecy International Animated Film Festival.