Voetbal Voetbal – Finale FIFA Wereldbeker 2022 in Qatar – Argentinië tegen Frankrijk – Lusail Stadium, Lusail, Qatar – 18 december 2022 De Argentijnse Lionel Messi kust de trofee terwijl hij het winnen van de Wereldbeker viert. REUTERS/Hannah Mckay
LUSAIL, Qatar — Toen het vuurwerk ontplofte en naar schatting 80.000 mensen brulden, glimlachte Lionel Messi. Het shirt van het Argentijnse nationale team bedekt door de bisht waarin de emir van Qatar hem zojuist had gekleed – de cape die gereserveerd was voor hoge ambtenaren en sjeiks. Hij glimlachte, pauzeerde en hield het WK hoog, een levenslange droom die uitkwam.
Ondanks alle onderscheidingen, alle onderscheidingen, rijkdommen, titels en bestek, zat er een smet op zijn cv, en het was een smet die hij voor altijd uitwiste in één magische WK-avond voor Argentinië.
“Het is ieders kinderdroom”, zei Messi. “Ik had het geluk dat ik alles in deze carrière heb bereikt… en degene die ontbrak is hier.
“Het is te gek… kijk eens hoe mooi het (het WK) is. Ik wilde haar zo graag. Ik had een visioen dat dat het zou zijn… ze naderde.”
Op dit stuk groen in de woestijn van Qatar, was het enige dat telde voor de 35-jarige de langverwachte Wereldbeker naar Argentinië, en hij deed dat met een virtuoze prestatie tegen titelverdediger Frankrijk in wat leek op een finale. voor de leeftijden.
Nadat hij Argentinië naar een 2-0 voorsprong had geleid die ze in de laatste 10 minuten verloren, zette hij ze op voorsprong in de verlenging, voordat hij uiteindelijk zijn strafschop omzette in de shootout die ze uiteindelijk wonnen.
Terwijl tienduizenden Argentijnen samengepakt in het koortsachtige stadion sprongen, omhelsden, huilden en schreeuwden, deed het Argentijnse team dat ook, vrijuit huilend en aanvallend op de man die al een generatie lang hun talisman is.
Het kostte vijf pogingen en een recordaantal van 26 optredens in een WK-finale, maar de jongen uit Rosario – de agrarische hubstad zo’n 300 kilometer ten noorden van Buenos Aires – is er eindelijk in geslaagd om op te staan naast een andere Argentijnse voetbalgod, Diego Maradona, die de leiding had zijn land naar de titel in 1986.
“We hebben geleden, maar we hebben het WK al gehad”, zei Messi. “Ik wilde hiermee mijn carrière beëindigen, ik kan niets meer vragen, godzijdank heeft hij me alles gegeven.”
Het Argentijnse nationale team arriveerde in Qatar, door sommigen kwaadaardig omschreven als ‘Leo Messi en 10 andere jongens’. Een matig verlies tegen Saoedi-Arabië in hun eerste wedstrijd deed weinig om dat idee te verdrijven.
Hij was in Qatar aangekomen met opnieuw de dromen van een natie op zijn schouders.
Acht jaar geleden, in een WK-finale in Rio de Janeiro, was Messi stil, niet magisch en leek hij moe van de verwachting toen Argentinië in de finale viel tegen Duitsland.
Deze keer gebruikte hij het echter luchtig, blijkbaar geïnspireerd door de wanhoop die uit elke stem op de tribune sijpelde.
De overwinning was het hoogtepunt van een buitengewone carrière, waarin hij zeven keer werd uitgeroepen tot beste speler ter wereld, een record.
Hij won één Copa America, elf landstitels, vier Champions League-titels, drie Club World Cups en drie UEFA Super Cups. Nu heeft hij de meest begeerde van allemaal.
GERELATEERDE VERHALEN
lees verder
Abonneer u op INQUIRER PLUS om toegang te krijgen tot The Philippine Daily Inquirer en meer dan 70 andere titels, deel tot 5 gadgets, luister naar het nieuws, download vanaf 04:00 uur en deel artikelen op sociale media. Bel 896 6000.
Voor opmerkingen, klachten of vragen kunt u contact met ons opnemen.