“U zult blij zijn te weten dat er geen ramp is gebeurd bij het begin van een onderneming die u met onheil zag”, luidt de eerste brief die wordt uitgewisseld in de briefroman van Mary Shelley, frankenstein. De brief is afkomstig van kapitein Robert Walton terwijl hij de Noordpool begint over te steken in de hoop op een grote wetenschappelijke ontdekking; een paar mails later ontmoet Walton een bevroren Victor Frankenstein, wiens eigen experimentele aspiraties hem in een isolement hebben gedreven. Wanneer Frankenstein herstelt, waarschuwt hij Walton om er alles aan te doen om een soortgelijk lot te vermijden.
“Je verbeelding zit op een vreselijke plek / Geloof de manifestatie niet, je hart zal breken”, waarschuwt Matt Berninger op “Your Mind Is Not Your Friend”, een hoogtepunt van het nieuwe album van The National. Eerste twee pagina’s van Frankenstein, op 28 april. Net als Victor Frankenstein spreekt de verteller van Berninger vaak alsof hij net aan de andere kant van een bijna-tragedie is beland; hij is weer in orde, maar de effecten van de bevriezing blijven hangen: “Als je in een psychiatrische kas bent / In schoenen zonder veters / Veeg een glimlach op de onbreekbare ramen / Ik weet wat ik moet doen”, zingt hij.
Berninger kocht Shelley’s frankenstein in een writer’s block nadat The National hun album uit 2019 uitbracht Ik ben makkelijk te vinden, en was onmiddellijk ontroerd door de gedeelde ervaringen van hem en de hoofdrolspeler om zich “afgesloten, verloren en doelloos” te voelen. Net als in een klassieke roman brengen veel van Berningers woorden een soortgelijk gebied in kaart: hij maakt zich zorgen over de toekomst van zijn dierbare relaties. Hij voelt zich als een kind als de wereld om hem heen ruw wordt. In zijn woorden “kijkt hij in de afgrond”.
In overeenstemming met hun oorspronkelijke bronmateriaal, velen eerste twee pagina’s voelt een onheilspellend voorgevoel, en Berninger schrijft vaak alsof het kleed elk moment onder hem vandaan kan worden getrokken. Op de daverende ballade ‘Eucalyptus’ anticipeert hij op wat er zou gebeuren als zelfs de dingen waar hij het meest zeker van was – zoals zijn 20-jarige huwelijk – uit elkaar vallen. Je angst is voelbaar; het nummer bereidt zich niet alleen voor op liefdesverdriet, maar onderzoekt verwoed alle details van het uiteenvallen: wie krijgt de tv? Zou vanaf nul beginnen in een nieuwe stad de gaten opvullen? Hoe begin je met het delen van een verzameling kerstversieringen?
De belangrijkste songwriters van The National – Berninger, Aaron Dessner en Bryce Dessner – zijn dol op literaire referenties en hun voorliefde voor boeken is net zo duidelijk als altijd in eerste twee pagina’s. Het glinsterende “New Order T-Shirt” gebruikt op slimme wijze neusreferenties om vluchtige momenten in de tijd vast te leggen: “I keep what I can of you / Glimpses and snapshots and split-second sounds”, zingt Berninger, terwijl hij anekdotes vertelt uit een coffeeshop in de East Village, een Hawaïaans vliegveld, een aquarium in Kentucky – herinneringen bewaart hij “als drugs in zijn zak” – alsof er iets taboes en ingetogens aan is. Het voelt niet als een langdradig, je-moest-daar-zijn-verhaal, maar een oefening in de herinneringen die we ervoor kiezen te bewaren.
Opmerkelijk, eerste twee pagina’s het bevat ook enkele van de eerste samenwerkingen met grote namen die op een nationaal record verschijnen: Sufjan Stevens, Phoebe Bridgers en Taylor Swift, die allemaal algemeen worden beschouwd als enkele van de beste songwriters in hun klasse. De impact ervan wordt subtiel gevoeld – de luchtige zang van Bridger contrasteert met de dreunende bariton van Berninger, eerder aanvullend dan dominerend.