Soms regisseert Liubyi de film met een duister grappige droogheid, waarbij hij dingen laat zien terwijl ze sociale media gebruiken, en op een gegeven moment oude Russische propagandavideo’s opnemen die de raketten die MH17 neerhaalden er vreemd uit laten zien. Foto’s van lachende soldaten die poseren bij het wrak worden met een nuchtere aard doorgevlogen. Het mag dan een koude benadering zijn, gebaseerd op wilde informatie, maar dat gevoel wordt gecompenseerd door Liubyi’s duidelijke en diepe medeleven met degenen die zijn omgekomen in deze tragedie. De film is opgedragen aan hen en aan de slachtoffers van de Russische agressie tegen Oekraïne.
De woede binnen Liubyi’s regie strekt zich ook uit tot zijn versie van een enscenering – zwart-wit interpreterende dansscènes, koortsdromen bedoeld om letterlijk te worden geïnterpreteerd. Maar ze zijn misschien te direct op punten, zoals wanneer soldaten met wazige gezichten hun mond bedekken en dansen met burgers die in de buurt van het wrak woonden. Er zijn andere artistieke fantasieën, zoals een latere reeks die droomt van de vier duiven die in het logboek stonden, weergegeven met animatie geïnspireerd op kindertekeningen. Een van de meest angstaanjagende elementen is de soundscape, die de verloren levens eert door de onregelmatige geluiden die worden geproduceerd door een gedeconstrueerde piano.
“Iron Butterflies” is furieuze kunst tegen onrecht, maar wees je ervan bewust hoeveel het informatietijdperk ook overweldigende en valse verhalen kan versterken of kan helpen een vlucht als MH17 onder het spreekwoordelijke tapijt te vegen. Liubyi assembleert hartstochtelijk de stukken van dit testament van een gebroken systeem, met behulp van een filmisch cynisme dat vaak beweegt op een manier die optimisme niet is.
Ook in première in de World Cinema Documentary-competitie, “Is daar iemand?‘ is de jarenlange zoektocht van filmmaker Ella Glendining om meer mensen, of in ieder geval één persoon, zoals zij te vinden. Ze is geboren zonder heupgewrichten en heeft zeer kleine dijbeenderen; de doktoren van haar moeder hadden nog nooit zoiets gezien. Er is weinig informatie beschikbaar over haar toestand, maar ze begint op Facebook te zoeken naar iedereen met iets soortgelijks, vooral degenen die een operatie hebben ondergaan om hun mobiliteit aan te passen. Glendining legt dit zoektochtavontuur vast in deze oprechte documentaire, met andere krachtige levensverhalen die de generieke presentatie goedmaken.