Hallo allemaal, en welkom terug bij Wrong Every Time. Vandaag sta ik te popelen om weer in Star Driver te duiken, want verdorie, wat is het? gebeurt op deze show!? De laatste aflevering zag het ogenschijnlijk gespannen verhaal voor een full-scale board-turner, waarbij Kanako de veranderende subfacties en verschillende prioriteiten binnen Kiraboshi demonstreerde, zelfs toen Sugata steeds dichter bij trotse schurken kwam. Sugata is veranderd van gewoon een over het algemeen enge kerel in arrogantie door Head, het is duidelijk dat Sugata nu een duister pad inslaat; zelfs als hij de King’s Pillar alleen maar gebruikt om Takuto te helpen, kan ik me niet voorstellen dat hij daar zal stoppen. Immers, zoals Head zegt, macht wordt gegeven door de goden, en dat is de bedoeling van de goden gebruiken onze geschenken.
Ondertussen vertoont het geïmproviseerde familiedrama van Kanako en de You-zussen een verscheidenheid aan vreemde tekortkomingen binnen en naast de Kiraboshi-organisatie. Zowel Kanako als Marino lijken meer toegewijd aan het beschermen van hun dierbaren dan aan het bevorderen van de kern van de organisatie, dus hopelijk zien we in de nabije toekomst enkele afvalligheid, die enig licht kan werpen op hoe deze organisatie is ontstaan. Hoe dan ook, met Igarashi en Enokido aan het roer, weet ik zeker dat we een leuke en fascinerende tijd zullen hebben. Kom op!
aflevering 13
“Het hartstochtelijke rode zwaard.” Ik denk dat als je geheime organisatie alleen overprikkelde, ondergesocialiseerde tieners omvat, dit zeker gaat gebeuren.
Het is een beetje triest om te bedenken hoe onwaarschijnlijk een dergelijke productie vandaag de dag lijkt. Een origineel verhaal van twee uur met traditioneel geanimeerde robots en geen mobiele games om het te ondersteunen? Eigenlijk ondenkbaar buiten Gundam
We zaten in Sugata’s landhuis. Wako’s “Takuto, je komt hier de laatste tijd veel in het weekend” is een behoorlijk effectieve inleidende regel, die zowel onze huidige omstandigheden als de veranderende dynamiek van de hoofdcast verduidelijkt.
Deze oneerbiedige discussie tussen Takuto en Wako benadrukt een terugkeer naar de vredige dynamiek van de eerste afleveringen van de show. Scènes als deze creëren een verwachting van relatieve dramatische rust, die kan worden gevalideerd of ondermijnd door de volgende momenten. Voor een levendig voorbeeld van het tweede geval, denk aan de film Alien, en hoe deze de vertrouwde normaliteit van die ‘een maaltijd voordat we naar beneden gaan’-dinerscène gebruikt om de dramatische indringing van wat volgt te versterken.
We vernemen dat Benio Shinada het hoofd is van het kendo-team van de school en eigenlijk net een toernooi heeft gewonnen. Ik had me haar niet voorgesteld als zo’n ijverige atleet, maar ik veronderstel dat dat is waar deze serie over gaat – deze personages hebben allemaal verschillende persoonlijke en professionele identiteiten en worstelen met de inherente tegenstellingen die vaak ontstaan tussen deze persoonlijkheden.
Sugata vermeldt dat Benio een ervaren zwaardvechter is sinds ze een kind was. Gezien zijn bekendheid met zoveel Kiraboshi-kapiteins, lijkt het des te verdachter dat hij zo weinig ervaring lijkt te hebben met de organisatie zelf.
En net op tijd arriveert Benio zelf en eist een kendo-wedstrijd. Vermoedelijk is ze nog steeds behoorlijk pissig over Sugata’s afwijzing van haar invloed aan het einde van het eerste bedrijf.
Ze beweert dat ze “kwam om te trainen in de oude vechtsporten in Shindo-stijl”. Dus Sugata heeft haar vermoedelijk eerder afgewezen als student, en nu hoopt ze dat haar overwinning hem zal doen heroverwegen.
Het ontwerp van Benio is echt goed. De ronde bob met die twee massieve vlechten is een vrij aparte look, en ik hou ervan hoe de lijnen in haar haar naar haar kaaklijnen leiden, waardoor poses en uitdrukkingen ontstaan die haar hele gezichtsstructuur belichamen.
Sugata zegt dat ze eerst haar leerling, Takuto, moet bevechten.
Benio wint in een oogwenk en verschijnt op de een of andere manier schijnbaar onbeweeglijk achter Takuto. Sugata vraagt om een herkansing, maar Benio wordt dit gebrek aan respect beu en vertrekt. Sugata heeft de koninklijke gewoonte om stilletjes de verlangens van de mensen om hem heen te ondermijnen; Benio kwam hier in alle ernst en bracht haar eigenlijk in verlegenheid met deze leerling-farce.
Terug in de slaapzalen wordt Takuto onderbroken door Benio in de douche, die een absoluut fenomenale paraplu van haar draagt.
Benio komt kort in de toegewijde Kiraboshi-modus terwijl hij Takuto beschouwt als een overname, maar wordt overrompeld door hem te vragen naar zijn eigen relatie met Sugata. Net als bij Kanako lijkt het erop dat Benio’s vermeende toewijding aan de zaak een losjes geplaatst masker is over een verward web van persoonlijke verlangens.
Ze begint haar krachten als RA wild te misbruiken en gebruikt haar sleutelhanger om Takuto’s kamer binnen te sluipen en hem te kussen terwijl hij slaapt. Een ongelooflijke opeenvolging van doodsbange geluiden Takuto’s bij het ontwaken
Ze bevestigt dat haar eerste fase niet meer werkt en probeert in plaats daarvan ouderwetse verleiding.
Net als bij Mizuno lijkt Takuto grotendeels overweldigd door gebaren van pure fysieke genegenheid. Hoewel hij zogenaamd vecht tegen een organisatie die is ontworpen rond genderconservatieve waarden, is hij eigenlijk onschuldiger en conservatiever in zijn benadering van romantiek dan de rest van de cast. Hoewel karakters als Benio en Kanako daarentegen trouw beloven aan Kiraboshi, hebben ze duidelijk geen respect voor de visie van de samenleving die impliciet is in haar priesteressensysteem – het zijn trotse seksacteurs, geen gekooide vogels.
Takuto begint een neerbuigende lezing over het niet rommelen met jongens die misschien echt om je geven, en Benio bespot hem daar terecht voor.
Takuto’s afwijzing maakt hem alleen maar aantrekkelijker. Ondertussen werpen andere vrijers zich aan Benio’s voeten, alleen om zijn minachting te verdienen. Uitstekende Igarashi neemt het op tegen Benio als ze hoort over enkele compromitterende camerabeelden
“Zonder enige Cybodies, wat is het doel van het bestaan van de Filament?” Nadat hij al zijn krijgers heeft uitgeput, komt Benio’s status in Kiraboshi in gevaar.
Kate spoort haar na de bijeenkomst op bij een verlaten heiligdom. Vermoedelijk is dit een van de heiligdommen waarvan het meisje is ontsnapt
Oh god, Head is weer aan het schilderen. Dit kan niet goed zijn
Akira Ishida gebruikt in principe dezelfde stem voor Head die hij gebruikt voor Inari van Kyousogiga en Kaworu van Evangelion. Het lijkt zijn stem te zijn van “een bedriegergeest uit een andere wereld”
“Mensen moeten er zelf achter komen of ze echt zijn kwijtgeraakt waarvan ze denken dat het voor altijd weg is.” Hij heeft het over zijn eigen passie voor schilderen, maar zijn woorden zijn duidelijk ook relevant voor Benio’s huidige benarde situatie en zijn twijfels over het reactiveren van zijn Cybody.
Kate graaft datzelfde mes tijdens haar gesprek met Benio en stelt dat Sugata’s bereidheid om zijn leven te riskeren hem op een “totaal ander niveau” moet plaatsen dan verliezers als Benio.
We leren dat Tetsuya, Joji en Benio jeugdvrienden waren die op het eiland zijn geboren en getogen. Hoewel elk van hun families kammen heeft, zijn die kammen door de tijd verloren gegaan en Benio is nu vastbesloten om die schande recht te zetten. Net als in de vorige aflevering, hier een duidelijke lijn over sociale en klassenhiërarchieën, waarbij Benio probeert te bewijzen dat persoonlijke inspanning een ongunstig geboorterecht kan overwinnen.
“Als de dag van vertrek voor hem aanbreekt, wil je dan gewoon vanaf hier naar hem zwaaien?” Wacht even, wacht even, wat is dit vertrekdag? Is het een soort mannelijk equivalent van de heiligdommaagden die het eiland verlaten, of iets dat nog belangrijker is? Aangezien het ontsnappen van het eiland vaak wordt voorgesteld in termen die doen denken aan Utena’s ontsnapping uit de adolescentie, heeft de Dag van Vertrek vermoedelijk ook betrekking op een soort hemelvaart- of volwassenheidsceremonie voor de clanleider? veel te overwegen
Marino ziet eruit als een heel ander persoon in zijn Kiraboshi-personage, wat Benio’s ongemak onthult als de opwekkingsceremonie begint.
Hoewel het grootste deel van het team dat dit proces evalueert, bestaat uit onze jonge Kiraboshi-leiders, wordt de eigenlijke console bemand door een man van middelbare leeftijd. Vermoedelijk is jeugd essentieel voor leiderschap in Kiraboshi, gezien de afhankelijkheid van libido voor zijn kracht? Of misschien is dat precies wat de oude garde jonge leiders wil laten denken.
Zoals verwacht was de jonge Benio verliefd op Sugata, maar kon hij niet dicht bij hem komen vanwege het ontbreken van een clanwapen. Als zodanig zijn hun gevoelens van romantisch verlangen en klasse-inferieuriteit altijd op een vreemde manier met elkaar verweven geweest. Ze laat haar waarde gelden door de badge en haar Star Driver-status terug te eisen.
Wako zet haar tijd nul teleportatiereeks voort te midden van een compromitterende situatie, dit keer verschijnt ze met een gigantische korenaar in haar hand.
Benio’s nieuw leven ingeblazen Cybody arriveert in al zijn glorie, met een nieuwe verflaag en veel van die iconische Star Driver zware schaduwen.
“Ik wilde het soort macht waarmee ik mezelf en de wereld waarin ik leefde kon veranderen.” Begrijpelijk, aangezien Benio’s algemene sociale structuur en individuele positie binnen die samenleving dit altijd hebben uitgesloten. Net als Kanako dwong ze zichzelf een machtsstructuur te omarmen die haaks stond op haar eigen verlangens, omdat het volgen van de regels van deze wereld de enige weg naar macht is.
Bovendien erkent ze dat haar gevoelens voor Sugata misschien wel een weerspiegeling zijn van haar hoop dat hij dit gebouw daadwerkelijk kan vernietigen.
Sugata lijkt opgelucht te horen dat Cybodies kunnen worden geregenereerd, in tegenstelling tot Takuto’s belofte om alle Cybodies te vernietigen.
Gelukkig lijkt Benio deze nederlaag ter harte te nemen en daagt hij Takuto onmiddellijk uit voor een herkansing in de echte wereld.
Het is gemaakt
Woef, weer een Takuto-overwinning die in principe onmogelijk is om voor te rooten. Terwijl Takuto door dit verhaal gaat als de zorgeloze bishonen ginga die hij is, krabben en klauteren zijn tegenstanders om elk stukje territorium te beschermen dat ze hopen te verdedigen in deze antagonistische wereldorde. Als Kanako bracht Benio deze aflevering door met bewijzen dat ze een hardwerkend, gepassioneerd slachtoffer van de omstandigheden was, iemand die elk beschikbaar hulpmiddel moest omarmen om een fractie van de macht te manifesteren die beschikbaar was voor de voorbestemde weinigen van het eiland. Haar ontembare geest en snode manieren zijn buitengewoon charmant, en ik ben blij te zien dat opnieuw verslagen haar geest niet heeft verzwakt. Herstel en vernietig deze wereld, Benio!
Dit artikel was te geken mogelijk gemaakt door lezersondersteuning. Bedankt allemaal voor alles wat je doet.