Sly Stone, het ongrijpbare soulicoon achter Sly and the Family Stone, heeft zijn memoires aangekondigd. Bedankt (Falettinme Be Mice Elf Agin) wordt op 17 oktober uitgebracht door Questlove’s nieuwe imprint in de VS en door White Rabbit Books in het VK. Het boek bevat een voorwoord van Questlove en is geschreven met Ben Greenman, die memoires heeft geschreven met George Clinton en Brian Wilson.
“Zolang ik me kan herinneren dat mensen me vroegen om mijn verhaal te vertellen, was ik er niet klaar voor”, zei Stone in een verklaring. “Ik moest in een nieuwe gemoedstoestand zijn om Sylvester Stewart weer te worden om het waargebeurde verhaal van Sly Stone te vertellen. Het was een wilde rit en ik hoop dat mijn fans er ook van genieten.”
Sly and the Family Stone had eind jaren ’60 verschillende hits, waaronder “Dance to the Music”, “Everyday People” en het nummer achter de titel van het nieuwe boek, “Thank You (Falettinme Be Mice Elf Agin)”. In 1971 bracht de band uit wat wordt beschouwd als hun duistere meesterwerk, Er is een rel gaande. Hun geluid was een hybride van funk, soul, psychedelische rock en pop.
Het nieuws van haar memoires kan fans verrassen die tientallen jaren hebben gewacht op nieuws over Stone’s verblijfplaats en welzijn. Jarenlang trok hij zich grotendeels terug uit de publieke belangstelling nadat hij een reputatie had verworven voor middelengebruik, soms te laat kwam of niet kwam opdagen bij concerten. Hij maakte een late inzending voor de introductietoespraak van de Rock and Roll Hall of Fame in 1993. Net zoals Rose Stone zei: “Zoals altijd, wij zijn het alleen”, betrad Sly het podium en hield een toespraak van 15 seconden die culmineerde in “zie jou binnekort”. Hij trad kort op tijdens de Grammy’s van 2006 met Aerosmith, gekleed in een gigantische mohawk. In 2010 kwamen Sly en de familie Stone samen in Coachella voor een set van een uur, waar Stone de liedjes onderbrak om over zijn juridische problemen te praten. Later werd gemeld dat hij in een busje woonde.
Nadat de band was opgenomen zomer van de ziel, onthulde Questlove dat hij werkte aan een documentaire die exclusief op Stone was gericht. Op de rode loper van de Oscars zei Questlove: “Sly was een genie uit de Bay Area die de muziek totaal heeft getransformeerd, en we gaan ons verdiepen in de gemoedstoestand van mensen. Het zal ons allemaal resoneren.”
White Rabbit-redacteur Lee Brackstone zei: “Ik werd als tiener verliefd op Sly Stone en ben sindsdien geobsedeerd door zijn muziek en het mysterieuze verhaal van zijn leven. Het publiceren van haar memoires in White Rabbit Books is de hoogste eer. Groter of spannender dan dit wordt het gewoon niet: een bonafide genie, een funk-visionair die eind jaren ’60 de knop op nul zette en daarmee anticipeerde op de hiphoprevolutie die zou komen. Dit boek levert en dan gaat het weer.