Fri. Mar 29th, 2024


Hier wordt het een beetje lastig, want wat een criticus normaal zou onthullen in een synopsis, is misschien iets dat je pas ziet als de zevende aflevering die je bekijkt, dus ik ga voorzichtig te werk. De immer grote Giancarlo Esposito speelt Leo Pap, de Danny Ocean van deze groep buitenbeentjes die voor een persoonlijke eindscore weer het criminele leven in zijn gesleurd. Zijn naaste bondgenoot is Ava Mercer (Paz Vega), de overvaldeelnemer met het meest publieke gezicht als spraakmakende advocaat. Ze is ook een wapenexpert en een oude vriend van Leo. Onrustige jongere leden van het team zijn onder meer Judy Goodwin (de charmante Rosaline Elbay) en haar kanonskogel-echtgenoot Bob (Jai Courtney). Peter Mark Kendall en Jordan Mendoza maken het team compleet.

Natuurlijk heeft elk goed overvalproject een vijand nodig, en die rol wordt vervuld door de uitstekende Rufus Sewell als Roger Salas, een titan van de zakenwereld met een oude band met Leo. Hij werkt samen met een andere persoon die verbonden is met Leo genaamd Hannah (Tati Gabrielle), terwijl twee FBI-agenten genaamd Agent Abbasi (Niousha Noor) en Agent Toby (Bubba Weiler) geobsedeerd zijn door de grote overval waarvan ze beseffen dat die eraan komt, maar ze kunnen niet stoppen. . .

Elke aflevering stelt kijkers in staat om de overval op een ander punt met een andere kleurcode te betreden. Er is bijvoorbeeld “Yellow: 6 Weeks Before the Heist”, “Pink: 6 Months After” en “Violet: 24 Years Before the Heist”, een aflevering waarin vragen worden gesteld over Mr. Esposito. Zoals zoveel Netflix-shows, worstelt ‘Kaleidoscope’ met een inzinking halverwege het seizoen, zelfs zonder een traditioneel seizoen. Het maakt niet uit in welke volgorde je het bekijkt, je zult gefrustreerd raken door het herhaaldelijk tikken op personages waardoor het grootste deel van dit team zich op de een of andere manier toch onderontwikkeld voelt. Waarschijnlijk omdat het schrijven van een seizoen als dit niet zoveel toelaat om karakters te bouwen als wel om ze te herhalen. En een deel van het manipulatieve materiaal over klasse en ras lijkt goedkoop geschreven. De uitstekende Noor heeft een monoloog over hoe ze een FBI-agent werd die zo oppervlakkig is, en een kans om echt te onderzoeken hoe ras Leo en Roger anders beïnvloedde, wordt genoemd en vervolgens genegeerd. Veel van de ideeën in “Kaleidoscope” zijn flinterdun omdat er een lineair verhaal nodig is om dik te worden.

Dus wat is er nog over? “Kaleidoscope” is bij momenten weliswaar leuk, maar komt op een manier die niet altijd voorspelbaar is. Er is een sterke energie tussen de leden van het aanvalsteam waardoor ik wenste dat “Kaleidoscope” zich in de juiste volgorde had ontvouwd. Uiteindelijk kan de “Kaleidoscope” -gimmick worden uitgekozen als de belangrijkste boosdoener voor de meeste tekortkomingen van de show (hoewel het waarschijnlijk hoe dan ook voor twee afleveringen had kunnen worden versterkt). Het enige dat deze eerste week van januari een groter publiek zou kunnen trekken, is wat me er aan stoorde. De structuur zou het een van de meest succesvolle shows van begin 2023 kunnen maken, maar het jaar staat op het punt druk te worden met shows als “The Last of Us”, “Shrinking” en “Poker Face”. Deze kleuren zullen waarschijnlijk vervaagd zijn op Valentijnsdag.

Het hele seizoen werd getoond ter beoordeling.

By Orville Anderson

Professional Writer | Published Author | Wordsmith | Lover of Literature | Crafting stories that captivate and inspire | Seeking to connect with fellow wordsmiths and literary enthusiasts | Let's embark on a journey through the power of words | #Writer #Author #LiteratureLover