Twee van de stellen in de film zijn van middelbare leeftijd en dateren al tientallen jaren. Hebben je acteurs achter de schermen verkend?
Bill arriveerde twee dagen eerder dan alle anderen. En hij is gewoon een volmaakte acteur. Voor wat een absoluut schattige man waard is. We aten elke avond en leerden veel over hem. Het was een genoegen en een eer om elke dag met hem samen te werken. Hij maakte zich grote zorgen over wie deze man was en hoe hij in deze vreselijke positie terecht kon komen. En diep van binnen wist hij dat deze man was, ik zal het woord “fatsoenlijk” gebruiken, dat deze man een kern van fatsoen had dat een diepgewortelde interesse wekte waarvan je hoopt dat alles goed met hem komt en dat is het ook niet. t. En wat hij voelde was dat hij wat rijkdom had, hij had alle attributen, de materiële attributen, maar niet de emotionele kwaliteit die hij wilde. En dat was de grote tegenstrijdigheid in zijn karakter. En wat hij voelde was dat hij een man was die een succesvol bedrijf had, het bedrijf verkocht, en nu is hij eindelijk naar binnen gekeerd om te zien waar zijn leven om draaide en ontdekte dat het gehandicapt was. En zo belandt hij alleen in een bioscoop, letterlijk huilend in zijn popcorn om een verliefd stel dat hij op het scherm ziet. En dan komt er een andere vrouw langs die door een soortgelijke omstandigheid gaat. Dat was het achtergrondverhaal van zijn personage.
Voor Bill klopte het. Maar met Richard was het anders. Hij bleef me vragen: ‘Wat is die man aan het doen? Wat doet zij? Wat is hij? Je moet niet vergeten, dit is Richard Gere. Vanaf de eerste seconde dat ik hem ontmoette, waren we als oude vrienden. De relatie die Richard en ik hadden was alsof hij een vriend was dat we samen honkbal speelden. En ons gesprek was absoluut wat we allebei, denk ik, wilden. Ik bedoel, we gingen naar… hij kon me vragen: “Waar komt deze man precies vandaan?” En ik zei tegen hem: “Wat zou specifiek het verschil zijn?” En hij zei: “Ik vind het geweldig.” En ik zeg: “Waarom?” En hij zegt: “Omdat je me zegt dat we ons moeten concentreren op wat er voor ons gebeurt.” En ik zei: “Ja, het belangrijkste is niet waar hij vandaan komt, maar waar hij heen wil, een duidelijke keuze hebben. En waarom deed hij wat hij nu deed? Dat is geweldig, Michael, want wat ik denk dat zeker belangrijker is, is wat het publiek recht voor zich gaat zien.”
Richard en ik spraken natuurlijk over wie deze man zou kunnen zijn. En natuurlijk hebben we het over karakter. Maar wat het belangrijkste was, waren de momenten in de film en hoe Richard ze bereikte en hoe zijn personage, Howard, net als Diane’s personage, Grace, zo gemakkelijk herkenbaar is, ook al deed hij wat hij deed. Ik denk niet dat er een moment op de foto is waarop je denkt dat je het personage niet leuk vindt. Terwijl Luke in het begin een veel interessantere reactie heeft omdat Emma, die een perfect schattig meisje is, zij is wat iedereen wil. “Ik hou van je en ik wil met je trouwen en mezelf voor de rest van je leven aan je geven. Jij accepteert me? En Luke zegt: “Nee.” En wat er dan gebeurt, is dat we je haten omdat je nee zegt tegen die liefde. Luke, die geweldige kerel is, lang en knap, alles, hij moet ervoor zorgen dat het publiek hem nog meer gaat haten, behalve zijn kernpersoonlijkheid die zo schattig en zo bang en zo kwetsbaar is.