Andy Samberg creëerde de show samen met Neil Campbell (de twee werkten eerder samen aan “Brooklyn Nine-Nine”), en het schrijven past goed binnen Sambergs komische output met zijn trio The Lonely Island (Akiva Schaffer en Jorma Taccone zijn uitvoerende producenten). hier) . Zoals “Hot Rod” deed voor enthousiaste stuntmannen en “Popstar: Never Stop Popping” deed voor enthousiaste popsterren, put deze uit de nog absurdere en minder bekende trope van beroemde archeologen. “Digman!” heeft de bonus dat het geanimeerd is en daarom grenzeloos, en animatieproducent Titmouse reageert op de belachelijke aantrekkingskracht met een blockbuster-scope met een Yeti-religieus genootschap, een kort muzikaal nummer over confetti en een parodie op “Top Gun” om ze allemaal te overwinnen.
Sambergs stemwerk als Rip Digman is een van de meer zelfgenoegzame knipogen van de show, waarbij Samberg terugkeert naar zijn Nicolas Cage-accent van “National Treasure” en het mixt met pittige oneliners. Voor een show met ongeveer een miljoen grappen per minuut, meestal uit dialoog, meer van hen geraakt dan gemist. Neem deze slimme maar domme goudklomp van de piloot: “De heilige graal, de term die mensen gebruiken om het coolste in elk ander beroep te beschrijven, Het is dit ding in de archeologie. Hij zegt dit terwijl hij op het dieptepunt van zijn leven lesgeeft.
“Digman!” begint in wat Sambergs personage als zijn gloriedagen beschouwt. Het is 2011 en Digman daalt een uitbarstende vulkanische berg af met een nieuw artefact in de hand. Al snel verdwijnen zijn vrouw Bella (Melissa Fumero) en zijn vertrouwde assistent Zane (Guz Khan) op traumatische wijze uit zijn leven, maar niet voordat er een grap wordt gemaakt over iemand die graag “The Artist” wil zien. Snel vooruit naar het heden, en Digman is een slordige obscuriteit onder zijn onstuimige, verwaande leeftijdsgenoten, of zoals ze hier in het enkelvoud worden genoemd, als een “Arky”. Ontwaakt uit zijn verdoving gaat Digman weer aan het werk, dit keer met een nieuwe assistent Saltine (Mitra Jouhari), zijn macho helikopterpiloot Swooper (Tim Robinson), saaie secretaresse Agatha (Dale Soules) en een hyperactieve snelle lori (in tegenstelling tot een langzame loris). Het laatste personage wordt een mascotte voor de show – schattig, chaotisch en hongerig naar het volgende stukje actie.