Na vier nederlagen in zeven wedstrijden ligt iedereen bij Tottenham onder de loep. Maar niemand typeert de problemen van het team beter dan de regerend gouden schoenwinnaar van de Premier League. Heung-Min Son gaat de slechtste fase van zijn Spurs-carrière tegemoet.
Vorig seizoen scoorde hij 23 competitiedoelpunten, maar op herhaling is weinig hoop. Son heeft slechts drie doelpunten gescoord in 15 Premier League-wedstrijden – en allemaal als invaller in de tweede helft tegen Leicester. Wat ging er mis bij de populaire Koreaanse spits?
Op 30-jarige leeftijd zal er angst zijn dat hij langzamer gaat werken, maar misschien heeft de werklast hem ingehaald. Er was een zomertournee door Zuid-Korea en een hardloopwedstrijd ter voorbereiding op het WK, waarbij hij met een gezichtsmasker speelde na een gebroken jukbeen. Hij voetbalde veel.
Gebruik de Chrome-browser voor een meer toegankelijke videospeler
GRATIS TE BEKIJKEN: Hoogtepunten van de overwinning van Aston Villa op Tottenham
“Dit seizoen hebben we vooral aan de top spelers”, zei Antonio Conte aan het begin van dit seizoen. “De rotatie is goed voor het welzijn van het team en de spelers.” Door blessures van Richarlison en Dejan Kulusevski probeerde Son echter tevergeefs om weer in de wedstrijd te komen.
De enige Premier League-wedstrijd waarin hij is gewisseld, is de enige Premier League-wedstrijd waarin hij heeft gescoord – en het was een hattrick.
Slechts drie spitsen zijn sinds 2016 aan meer Premier League-wedstrijden begonnen. “Elke speler wil elke wedstrijd spelen, maar je verliest fysieke en mentale energie”, zei Conte. “Soms begrijp je dit niet en denk je dat je kunt spelen, maar je prestatie zakt.”
Zoon ziet er zeker onder zijn best uit. In de 2-0 thuisnederlaag van zondag tegen Aston Villa leek hij weinig vertrouwen te hebben, zijn gebrek aan vertrouwen sijpelde door in elk aspect van zijn spel. Een slordige aanraking hier, een geforceerde pass daar, er leek niets uit te komen voor hem.
Er was een prachtige kans om Harry Kane voor doel te spelen in de eerste helft, maar in plaats van een afgemeten pass om langs zijn teamgenoot te glijden, vloog de bal van zijn voet. Heel schattig, heel verheven, heel ritmisch. Kane kon hem alleen maar gefrustreerd aankijken.
Zelfs die samenwerking, statistisch gezien de meest succesvolle in de geschiedenis van de Premier League, ziet er nu minder dan soepel uit. Het is aan Son om die off-the-ball moves te maken die Kane zo goed kan vinden. Misschien passen hun vaardigheden niet zo goed bij de leeftijd van de twee mannen.
De samenwerking tussen Heung-Min Son en Harry Kane loopt niet zo goed
Het zijn echter niet alleen de doelpunten. Andere elementen werken niet zoals zou moeten. Gedurende zijn hele carrière bij Tottenham was hij zowel een baldrager als een leverancier van doelpunten. Maar de cijfers laten zien dat er een achteruitgang is op beide gebieden van zijn spel.
Dit is een speler die sinds 2016 tot de top twaalf van Premier League-spelers behoort wat betreft kansen gecreëerd door open spel en voltooide dribbels. Volgens beide statistieken bevindt hij zich momenteel op zijn laagste niveau in die zeven seizoenen.
Zijn gebrek aan dribbelsucces kan worden beschouwd als een natuurlijke evolutie op 30-jarige leeftijd – dit is grotendeels een spel voor jonge mensen. Maar er is een theorie dat de achteruitgang van sommige andere nummers van Son deels kan worden verklaard door een tactische verandering bij Tottenham Hotspur.
Naast die hattrick tegen Leicester scoorde hij twee doelpunten in de Champions League-zege thuis tegen Eintracht Frankfurt. Het zijn zijn enige vijf goals voor Spurs dit seizoen. Eén ding hadden beide wedstrijden gemeen: Ivan Perisic stond niet op het veld.
Past de aanwezigheid van de Kroaat niet bij Son? De linksback met aanvallende visie bezet enkele van de ruimtes die hij graag bezet. Dit zet Son ertoe aan om ofwel drukke gebieden op het veld binnen te gaan of weg te gaan terwijl Perisic naar voren stormt.
Ivan Perisic betreedt vorig seizoen meer geavanceerde gebieden dan Sergio Reguilon
Dit is een grote verandering omdat Perisic veel innovatiever is dan de alternatieven die Spurs in die rol hebben gehad. Hij heeft elke 90 minuten twee keer zoveel balcontacten in de tegenstander dan Sergio Reguilon, zijn voorganger in de positie.
Bekijk de positie van Heung-Min Son toen Ivan Perisic Aston Villa versloeg
Er was een goed voorbeeld in het verlies tegen Villa van hoe Perisic is om nu de runs te maken die Son ooit deed. De beste kans van de Spurs kwam van Perisic die rende voordat hij Kane oprichtte. De zoon viel op. Hij heeft minder aanrakingen in het gebied dan ooit tevoren.
Dit alles schetst een somber beeld, maar het is niet zo zwart-wit. Hoewel veel van de onderliggende cijfers laag zijn, zijn ze dat niet zo ver weg laag. De productiedaling van Son kan slechts ten dele worden verklaard door andere factoren. Uiteindelijk speelde zijn eigen slechte afwerking een grote rol.
“Het gaat goed”, zei Son toen hij begin september zijn vorm besprak. “Eerlijk gezegd zou ik me zorgen maken als ik geen kansen had in de wedstrijd, maar ik krijg nog steeds kansen. In sommige wedstrijden waren er ongelukkige momenten. In sommige wedstrijden was het een slechte finish.”
De kwaliteit van de kansen van Heung-Min Son was dit seizoen beduidend lager
De afronding van Heung-Min Son was vorig seizoen uitstekend, maar hij kreeg ook goede kansen
Sterker nog, hij maakt elke 90 minuten meer schoten dan in de voorgaande drie seizoenen, hoewel de kwaliteit van die kansen iets minder is dan voorheen. Het grootste verschil is dat Son consequent eerder verwachte doelen had overtroffen.
Zijn totaal van 23 doelpunten vorig seizoen kwam ondanks een vroege terugkeer van 15,8 op basis van de kwaliteit van die kansen. Hij nam slechts 86 schoten – de minste van alle winnaars van de Gouden Schoen in meer dan tien jaar. Hij overtrof zijn verwachte doelen voor het zesde seizoen op rij.
Woensdag 4 januari, 19.30 uur
Aanvang 20:00 uur
Nu, voor het eerst in zijn Tottenham-carrière, is het zijn afwerking die hem in de steek laat. Een kans wordt verspeeld, een volgende poging wordt ontweken. Een speler waarvan bekend is dat hij zich aan beide voeten op zijn gemak voelt, lijkt opeens minder veilig op een van beide.
Sommigen zullen Conte de schuld geven. Spurs zou zeker uitgebreider kunnen zijn. Maar het was met Conte dat Son de gouden schoen won. Een defensieve aanpak heeft je nog nooit gesmoord. Spelen op de tegenaanval lag hem goed. Misschien weerspiegelt het een verandering in je eigen spel.
Wat zeker is, is dat alles – van de werkdruk tot de tactiek, van de evolutie in zijn spel tot het gebrek aan vertrouwen in hem – gecombineerd om ons de slechtste versie van Son te geven die iemand zich kan herinneren. Het vinden van een uitweg zal de sleutel zijn voor hem en Spurs.