Fri. Mar 29th, 2024


Het blijkt dat een groep die zichzelf Project Lazarus noemt de mensheid overeind heeft gehouden door de wereld terug te draaien in de tijd wanneer natuurlijke gebeurtenissen of menselijke acties een “massale uitsterving” bedreigen, om hun spraakgebruik te gebruiken. En hoewel de meeste mensen zich de alternatieve tijdlijnen niet herinneren, werd George er op de een of andere manier wakker van. Hij is een “mutant” en sluit zich aan bij de groep tijdreizende wereldredders, in plaats van alleen te zijn in de gekke make-overs.

Terwijl George dieper in het geheime genootschap van het Project duikt, functioneert Essiedu goed als een alleman, zowel sceptisch als enthousiast. Het is opmerkelijk om in dit deel een zwarte man te zien, een held en een mens, een gebrekkig personage waarmee we sympathiseren. De show geeft geen commentaar op je race in de vier afleveringen die critici kunnen bekijken, maar observeert wel die van anderen, waarmee wordt aangetoond dat het weet wat het doet. En “The Lazarus Project” blijft pushen, waardoor Essiedu zijn acteerkarbonades kan buigen, soms komisch en dan weer ontroerend.

George wordt aan deze stappen onderworpen door een willekeurige reeks regels die de show niet uitlegt, hoewel ze ieders lot bepalen. George vraagt ​​hoe het werkt, maar zijn gids en mentor voor tijdreizen, Archie (Anjli Mohindra), veegt zijn vraag (en die van het publiek) weg door te zeggen dat je de kwantumfysica moet begrijpen om het antwoord zinvol te maken. De basisgedachte is dat ze een controlepunt van 1 juli hebben waarnaar ze resetten als het slecht gaat. Aankomst tot juli volgend jaar en dit jaar is geblokkeerd.

En resetten doen ze. “The Lazarus Project” biedt een nogal somber beeld van de mensheid waarin we, als groep, elkaar regelmatig vermoorden (bedankt, kernwapens), en er zijn buitengewone acties nodig van sommige malafide helden om te voorkomen dat dit keer op keer gebeurt.

Hoewel dit allemaal nobel klinkt, wordt het netelig voor degenen die zich tijdresets herinneren. Wat als ze zwanger worden? Bevallen? Een dierbare verliezen? Hoe brengen ze hun persoonlijke behoeften in evenwicht met die van de mensheid? En als de meesten het zich niet herinneren, waarom drukken ze dan niet op de resetknop als dat nodig is?

By Orville Anderson

Professional Writer | Published Author | Wordsmith | Lover of Literature | Crafting stories that captivate and inspire | Seeking to connect with fellow wordsmiths and literary enthusiasts | Let's embark on a journey through the power of words | #Writer #Author #LiteratureLover