Aan het begin van de documentaire zien we Michael J. Fox met zijn fysiotherapeut over een trottoir in Manhattan lopen, die hem eraan herinnert dat wanneer hij vastloopt door Parkinson, hij moet “stoppen en resetten”. Dat lijkt een van de thema’s van de film te zijn.
Er is een thema in de film waarin Michael altijd in beweging is. Het staat in zijn boeken. Het zit in de manier waarop hij schrijft. Hij praat over vroeg in zijn leven, hij rent ergens naartoe. En dus als hij Parkinson krijgt, rent hij ergens voor weg. Dat is een heel krachtig thema dat niet alleen waar is in zijn leven, maar ook in het leven van veel mensen. Het klopt voor mijn leven waar je rent en rent en rent, en je denkt dat je het volgende project of de volgende heuvel moet overwinnen. Ik denk dat wat Michael met Parkinson heeft geleerd, is om te vertragen en aanwezig te zijn. En ik denk dat dat een boodschap is waar we allemaal van kunnen leren.
Dat zien we als hij zegt dat hij er niet was als vader voordat hij ziek werd, en dan zien we hem nu met zijn gezin zo’n vreugdevolle tijd beleven.
O mijn God. Hij is een geweldige vader. Ik heb hem met zijn kinderen gezien, niet alleen als we daar camera’s hebben, maar ook als we gewoon rondhangen. Ze houden zoveel van je. Hij straalt vreugde uit als hij in de buurt van zijn kinderen is, en ze voelen het en houden van hem. Ze zijn een heel hechte familie. Tracy is een geweldige moeder.
Net als hun ouder kunnen ze heel eerlijk zijn, maar op een humoristische en liefdevolle manier.
Hij praat erover. Dat als hij bij zijn familie is, ze geen medelijden met hem hebben. Ze zeggen niet: “Oh, arme jij, je hebt Parkinson.” Ze lachen hem uit. Hij wil gewoon behandeld worden zoals elke andere ouder en dat zie je in de film. Je ziet een soort gemak bij ze en een vreugde als ze samen zijn.
Was je een fan van zijn werk in de jaren 80?
Ik zou mezelf een informele fan noemen. Ik zag “Back to the Future”, ik zag “Doc Hollywood”, ik zag “Casualties of War”. Maar ik heb niet al je films gezien. Ik was nogal nonchalant: “Oh, ik vind hem leuk.” Maar eerlijk gezegd denk ik dat ik hem onderschat heb. Ik dacht: “Oh, hij is die grappige kerel uit ‘Family Ties’ en ‘Back to the Future.’ Ik wist niet dat hij zo’n goede schrijver was. Ik wist niet dat hij zoveel wijsheid had. Ik denk dat een van de dingen die je uit de film haalt, is hoe wijs het is en hoe inzichtelijk het is.