De beste en brutaalste updates van het lettertype vinden plaats wanneer de lens wordt verschoven naar Jin’s ouders, Simon en Christine. Simon is ontevreden over de banaliteit van hun leven en werkt al tientallen jaren in dezelfde functie, en Christine is een ontevreden huisvrouw die naar de kerk gaat. Nu ze op middelbare leeftijd zijn, neemt hun hunkering af en beïnvloedt hun respectieve routine hun huwelijk. Hoewel dit vaak C- of D-verhaallijnen zijn, voegt dit een dimensie toe aan de algemene thema’s wanneer ouders van de eerste generatie worden geïntroduceerd, en verhoogt het organisch de inzet voor de hele Wang-familie.
“American Born Chinese” werkt ook goed als komedie – Jin kan net zo uitgestreken en verslagen zijn als Bob Belcher wanneer de dingen ongemakkelijk worden. En Wang en Liu delen ongelooflijke chemie en charisma op het scherm. Ze belichamen gemakkelijk de tegengestelde persoonlijkheden van hun respectievelijke personages en bieden een goede balans tussen komedie en melodrama. De groeiende vriendschap tussen Jin en Wei-Chen is het kloppende hart van de serie en is, net als de bron, goed ontwikkeld gedurende het seizoen.
Alleen Chinees acteertalent is aanwezig. Kinderen weten misschien niet waarom hun ouders het uitschreeuwen van plezier als ze de hele cast van “Everything Everywhere, All at Once” zien verschijnen – MVP Michelle Yeoh en Ke Huy Quan in hoofdrollen, Stephanie Hsu en James Hong als gastrollen. Een verscheidenheid aan andere Chinese notabelen verschijnt in terugkerende rollen, zoals Poppy Liu (“Dead Ringers”), Ronny Chieng (“The Daily Show”), Jimmy O. Yang (“Silicon Valley”) en Rosalie Chiang (“Turning Red”). .
Hoe grappig “ABC” ook is, het huiveringwekkende commentaar van de bron over het slopen van de barrières van raciale stereotypen is er, maar voelt soms Disneyfied aan. “American Born Chinese” onderzoekt op effectieve wijze Jins onzekerheden en identiteitsstrijd in zijn overwegend blanke omgeving in de eerste helft van het seizoen, maar gaat van het deconstrueren van Aziatische stereotypen naar het presenteren van lege praatjes over de vraag of Aziatische acteurs voor het eerst de helden voor de mensheid kunnen zijn.
Dit is voornamelijk te danken aan Freddy Wong van Ke Huy Quan, die tot het einde van het seizoen niet zo goed verbonden is met de boogsituatie van Jin. Quan is geweldig gezien het feit dat hij in wezen een spiegel van zijn carrière speelt, maar zijn Freddy past nauwelijks zo organisch in het hoofdverhaal van Jin als andere componenten van de serie. En hoewel heroïsche weergave belangrijk is, kan een oppervlakkig geval van heldhaftigheid op het scherm gedateerd aanvoelen als je serie uitkomt in een tijd waarin rassendiscriminatie van Aziaten nog steeds wijdverbreid is. Het helpt niet dat de boodschap zelf de betekenis van de bron uit het oog verliest tijdens de climax van het seizoen, waardoor het thema wordt afgezwakt om het bredere entertainment te assimileren.
Zelfs met zijn tekortkomingen is “American Born Chinese” een zeer vermakelijke eigentijdse update van innovatief gezinsvriendelijk bronnenmateriaal. Fans van het origineel verliezen misschien hun voorsprong, maar het maakt het goed in een solide verhaal, geweldige wuxia-actie en wendingen voor Ben Wang en Jimmy Liu.
Het hele seizoen werd getoond ter beoordeling. “Amerikaans geboren Chinees” is znnu op Disney+.