De toekomst van Antonio Conte: in het kamp van Tottenham na de uitbarsting van de Italiaan in Southampton en wat er daarna gebeurt | voetbal nieuws

Na het gebrul van Antonio Conte’s uitbarsting, waarin hij Tottenham-spelers ervan beschuldigde “egoïstisch” te zijn, speurt het bestuur van de club door het puin en probeert het een weg vooruit te vinden op basis van pragmatisme in plaats van emotie.

De technische staf en ploeg zijn twee dagen afwezig geweest, een pauze die vooraf was gepland, ongeacht het resultaat tegen Southampton. Het was de perfecte tonic voor de woede van de coach: Conte laten kalmeren, de hiërarchie om de volgende stappen te berekenen en de spelers uitstel te geven van wat een ongelukkige omgeving was.

Met Champions League-voetbal op het spel en nog maar 10 wedstrijden te gaan, probeert voorzitter Daniel Levy de vergelijking op te lossen of bij de Italiaan blijven of rooten een betere garantie is om de top vier veilig te stellen.

Conte had zaterdag misschien het antwoord: “Sommige mensen denken dat we kunnen vechten. Waarom vechten met die geest, die houding, die toewijding? Wat? Voor de zevende, achtste, tiende plaats?”

Als dat het niveau is waarop de hoofdcoach gelooft in wat dit team met hem kan bereiken, zijn de spelers dan bereid om te bewijzen dat hij ongelijk heeft? Heeft Levy de geloofwaardigheid die ze willen?

De reactie van de spelers

Zelfs voordat Conte de spelers krachtig berispte, hadden verschillende van hen contact gehad met Mauricio Pochettino om hem aan te sporen terug te keren naar de club. Sinds de Argentijn in november 2019 werd ontslagen, heerst er ontgoocheling over een gebrek aan identiteit op het veld, vooruitstrevend voetbal en talentontwikkeling.

De publieke berisping van Conte viel niet in goede aarde in de kleedkamer. Terwijl de spelers de verantwoordelijkheid nemen voor hun prestaties, is het overweldigende gevoel dat de actie van de manager op zaterdag een geval van zelfbehoud was. Het team is zich er sinds januari van bewust dat Conte niet bij Tottenham zal blijven nadat zijn contract deze zomer afloopt.

Zoals een spelersmakelaar zei nieuws over luchtsporten: “Elke keer dat hij spreekt, is het alsof hij de jongens en Spurs een plezier doet door hier nog steeds te zijn. Hij trekt hun houding en toewijding in twijfel terwijl het al lang duidelijk is dat hij niet eens bij de club wil zijn.”

Conte suggereerde dat de onzekerheid over zijn toekomst werd gebruikt als een “alibi” voor de ondermaatse prestaties van spelers.

Een tegenaanval was dat de meest financieel ondersteunde manager in de geschiedenis van Tottenham er niet in slaagde een progressieve aanpak te implementeren die door het team en de fans kan worden gekocht, terwijl hij de meeste doelpunten in de top 12 kreeg.

De club heeft dit seizoen alleen al 10 rekruten binnengehaald voor een gecombineerde vergoeding van meer dan £ 150 miljoen. Heeft Conte zijn best gedaan om de goederen uit die groep te halen, of is de boodschap gewoon hoeveel beter hij is dan zij?

De reactie van de club

De hoofdcoach, die moest verduidelijken dat zijn toespraak alleen gericht was op de spelers en niet op de hiërarchie, was leerzaam. Conte, die na een lange juridische strijd over zijn ontslag werd gecompenseerd door Chelsea, wil er niet van beschuldigd worden dat hij Tottenham in diskrediet heeft gebracht.

Hoewel de club dit standpunt accepteerde – het volledige transcript ondersteunt Conte’s standpunt dat zijn enige doelwit het team was – waren ze niet onder de indruk van de kracht, implicaties en timing van zijn toespraak.

Er zijn effectievere manieren om spelers op te winden dan ze publiekelijk door te prikken, zelfs als we Harry Kane’s contractstatus negeren. Een van de hoofdgedachten van de club is waar ze dit seizoen zouden staan ​​zonder de aanvoerder van Engeland – zijn invloed en impact is groter dan die van de manager.

Spurs weten dat Conte wil vertrekken en zijn erg gevoelig geweest voor de moeilijke maanden die hij op persoonlijk vlak heeft gehad.

Ze zijn zich ook bewust van zijn gewoonte om de aarde te verbranden als hij vertrekt – maar dit gebeurt meestal nadat hij slaagt.

Tottenham betaalt Conte een salaris van £ 15 miljoen per jaar vanwege zijn winnende status – de Spurs zijn bergafwaarts gegaan met hem.

Een snelle blik op Noord-Londen en het werk dat Mikel Arteta op en buiten het veld heeft gedaan, spreekt boekdelen. Conte kan het culturele probleem van Tottenham signaleren, maar hij investeert niet in het verhelpen ervan.

Conte had gelijk?

Gezien de geschiedenis van de ‘Boys, It’s Tottenham’-lijn en het ‘Spursy’-concept, kan er geen volledige afwijzing van Conte’s punten zijn.

Maar door vol te houden dat zijn verbale salvo gewoon in de richting van de spelers werd geslingerd, mist de toespraak van Conte verdienste. Ze dicteren het wervingsbeleid niet en ze waren niet verantwoordelijk voor het niet op het juiste moment verkopen voor veel geld, wat stagnatie in de hand werkte. Het is niet de ploeg die de hoofdcoaches benoemt of de richting van de club bepaalt.

Bij het vrijpleiten van zichzelf en de hiërarchie van elke schuld voor de huidige stand van het spel, schieten de woorden van Conte tekort.

In deze context is het de moeite waard eraan te denken dat Spurs een coach had die hen naar de finale van de Champions League bracht, ondanks blessures, onrust in het stadion en nul investeringen in de ploeg. Pochettino plaatste ze regelmatig in de top vier en in de slotfase van binnenlandse bekers, waar ze met meer middelen voornamelijk verloren van Chelsea en Manchester United.

Tottenham had een identiteit en een proces waar de spelers en de fanbase zich in verdiepten en waar ze trots op waren.

Wie, of wat, de volgende voor Spurs?

Als nieuws over luchtsporten gemeld, Levy zal niet worden vertroebeld door emotie bij het kiezen van de opvolger van Conte. Hoewel het bestuur beweert de redenen voor het aftreden van Pochettino niet te zijn vergeten, kan de Argentijn het uitblijven van vernieuwing dat hij al sinds 2016 naar voren bracht als verklaring voor zijn ontslag omzeilen.

Pochettino blijft de populaire keuze en de onbetwiste vereniger van de club, maar hem opnieuw contracteren zou een almachtige erkenning zijn dat Levy ongelijk had.

Thomas Tuchel en Luis Enrique zijn in de gaten gehouden, maar de aanstelling van een andere ex-Chelsea-manager wordt niet gunstig onthaald, en diens ervaring buiten Spanje illustreert het risico.

Roberto De Zerbi geniet veel bewondering, maar wil nog zeker één seizoen bij Brighton blijven. Ruben Amorim van Sporting, Ange Postecoglou van Celtic en Luciano Spalletti van Napoli worden ook gelinkt.

Tottenham heeft afgewisseld tussen een procesmanager als Pochettino en “gecertificeerde winnaars” Mourinho en Conte, waarbij hun selectie suggereert dat de club nog steeds niet zeker weet welke kant ze op moeten tussen die twee kruispunten.

Een andere complicatie is dat de toekomst van de directeur voetbal zelf, Fabio Paratici, onzeker is. De man die de opvolger van Conte in de schijnwerpers moet zetten, is in beroep gegaan tegen een schorsing van 30 maanden van het Italiaanse voetbal na een onderzoek naar de boekhoudpraktijken bij zijn voormalige club Juventus.

Als het beroep van Paratici niet slaagt, kan een wereldwijde schorsing van kracht worden.

Tottenham zweet zich uit over hun hoofdcoach, hun sterspits en hun directeur voetbal. Levy heeft meer problemen om mee om te gaan dan Conte, maar hij is de meest directe en het groeiende gevoel is dat de 53-jarige niet de leiding zal hebben voordat zijn contract afloopt.