Thu. Mar 28th, 2024


We staan ​​op het punt om ons tiende deel in de Fast & Furious-franchise uit te brengen – elfde als je Hobbs & Shaw meetelt. Of het nu goed of slecht is, de langlopende franchise blijft de hitlijsten domineren en het publiek verrukken met zijn buitensporige stunts, waanzinnige actie en strikte toewijding aan het gezin. Met zoveel hoofdstukken in de Fast Saga, hebben we besloten om het uit te proberen en te kijken waar de films zijn voordat Fast X in de bioscopen komt. Daar zijn ze Fast and Furious-films beoordeeld van slechtste tot beste.

beste snelle en furieuze film

9. 2 Snel 2 Woedend (2003)

Het enorme succes van Fast & Furious schokte iedereen in Hollywood, waardoor leidinggevenden op zoek waren naar een vervolg. Verrassend genoeg wees Vin Diesel de kans af om zijn rol als Dom opnieuw op te nemen, wat Paul Walker en regisseur John Singleton ertoe aanzette de franchise over te nemen. Hoewel we alleen maar kunnen speculeren over hoe Dom v Brian Part II zich in 2003 zou hebben afgespeeld, wordt algemeen erkend dat Fast 2 en Furious 2 een enorme teleurstelling waren. Ondanks een solide cast met Walker, Tyrese Gibson, Cole Hauser en de innemende Eva Mendes, plaatst dit ongemakkelijke vervolg Brian op de voorgrond met een absurd plot waarin een drugsdealer uit Miami centraal staat.

Het gebrek aan doordacht schrijven is duidelijk. De openingsscène is echter visueel verbluffend en de film heeft een levendig kleurenpalet. Af en toe kunt u een lichte puls van de motor voelen. Toch leunt dit levenloze vervolg te zwaar op bekende stijlfiguren en slaagt het er niet in de aanstekelijke energie van zijn voorganger vast te leggen, en daarom staat het onderaan onze lijst met beoordeelde Fast and Furious-films.

8. Het lot van de woedende (2017)

Charlize Theron tuimelt het Fast & Furious-universum binnen en vernietigt bijna de goodwill die ze heeft opgedaan met Mad Max: Fury Road. The Fate of the Furious is zo zwak dat ik F9 aanvankelijk moest overslaan. Tijdens de climax staan ​​onze helden met hun auto’s tegenover een onderzeeër. Laten we zeggen dat mijn suspension of disbelief keihard remt.

Maar hou je vast; er is een adembenemende wending! Dom keert zich naar de duistere kant omdat Therons sportieve cyberterrorist met dreadlocks haar baby heeft meegenomen. Wanneer is onze stoere bewoner zo zacht geworden? We zijn weg van de straten van Los Angeles, waar hij Brian bijna in koelen bloede neerschoot omdat hij agent was of toen hij een drugsbaron uit wraak nam. Onze held praat nu non-stop over familie en toont bovenmenselijke vermogens. Je team voert precieze manoeuvres uit zoals een militaire topeenheid. Moeten we erom geven?

Temidden van de waanzin zijn er spannende actiescènes die sprankelen, behendig georkestreerd door regisseur F. Gary Gray. Een onderstroom van wanhoop doordringt echter de buitensporige chaos. Hoewel het omarmen van de Fast Saga een bepaalde mentaliteit vereist, komt Fate of the Furious gevaarlijk dicht in de buurt van de niveaus van absurditeit van Batman en Robin die elke franchise kunnen laten zinken. Het is zeker erg leuk, maar het is misschien tijd voor alle betrokkenen om te overwegen de waanzin onder controle te krijgen.

Die scène waarin Shaw Dom’s baby redt – oef.

beste snelle en furieuze film

7. F9 (2021)

Op dit punt in de Fast Saga is er niets nieuws dat we nog niet een miljoen keer eerder hebben gezien. Ik heb ook geleerd te accepteren dat de franchise niet verandert en teruggaat naar de wortels van het misdaaddrama. Dom’s team zijn actiehelden die samenkomen als hun baas, Mr. Niemand (Kurt Russell) belt ze op de hotline. Ja, het zijn Power Rangers minus de dinosaurussen.

John Cena doet mee aan het plezier van dit uitje als de lang verloren gewaande broer van Dom die de wereldorde wil resetten, of iets dergelijks, met een apparaat dat bekend staat als de Aires. Hij werkt voor Cipher (Theron, alweer) en… bla… bla… Han leeft op de een of andere manier… Het kan me gewoon niet schelen.

Justin Lin keert terug na een korte pauze en probeert de foto te doorspekt met sappige actie. Het siert hem dat hij unieke nieuwe manieren vindt om wat leven in verschillende omgevingen te blazen. Het cartooneske geweld botst echter slecht met het stagnerende drama. Wanneer Helen Mirren verschijnt als Queenie Shaw, die een wilde achtervolging orkestreert terwijl ze glinsterende hoge hakken draagt, had ik geen andere keuze dan mijn handen in de lucht te gooien en deel te nemen aan de roekeloze klifrit van pure domheid.

6. Snel en woedend: Tokyo Drift (2006)

Tokyo Drift vertegenwoordigt een verfrissende stap voorwaarts voor Fast Saga en verlost zichzelf van de teleurstelling van 2 Fast 2 Furious. Regisseur Justin Lin neemt de touwtjes in handen met subtiliteit en orkestreert opwindende races tegen de levendige achtergrond van Tokio, wat resulteert in een visueel verbluffende ervaring. Het verhaal draait om Sean Boswell (Lucas Black), een rebelse tiener die gedwongen wordt naar Tokio te verhuizen, waar hij zich onderdompelt in de wilde ondergrondse wereld van straatracen, nieuwe allianties en rivaliteit smeedt terwijl hij de kunst van het driften beheerst om te overleven en zijn lot te vinden. plaats in de wereld. deze opwindende en gevaarlijke subcultuur.

Hoewel niet de beste inzending in de franchise, probeert Tokyo Drift in ieder geval iets nieuws en, nog beter, laat de campy toon van zijn voorganger vallen en kiest voor een donkerdere, meer karaktergedreven aanpak. De actie is aangrijpend en Han van Sung Kang blijft een van de meest sympathieke personages in de serie. Ongeacht waar het op je persoonlijke lijst met beoordeelde Fast and Furious-films belandt, het verdiende een betere ontvangst dan aanvankelijk.

5. woedend 7 (2015)

Furious 7 heeft weliswaar een hartverscheurend einde, maar worstelt om een ​​blijvende indruk achter te laten. De vroegtijdige dood van Paul Walker tijdens de productie leidde tot aanzienlijke scriptwijzigingen en het gebruik van CGI, maar zijn optreden blijft opmerkelijk foutloos. Het aangrijpende einde van de film is onmiskenbaar ontroerend en neemt op een oprechte en waardige manier afscheid van de acteur.

Ondanks de emotionele ontknoping en verspreide momenten van emotie, zoals een spannende klifachtervolging en Kurt Russells plezierige cameo, eindigt Furious 7 teleurstellend. Een openingsscène met Jason Statham als nieuwe schurk Deckard Shaw (de broer van Owen) zorgt voor een bloedstollende start. Toch weet regisseur James Wan niet wat hij met zijn cast aan moet, behalve hen door steeds schandaliger en onwaarschijnlijker wordende scenario’s te loodsen.

Bovendien wijkt de film af van de eerdere pogingen van de serie om de actie in een of andere vorm van realiteit te gronden. Het team van Dom verandert van gruizige straatpunkers in superhelden van het Avengers-type en verliest de onderdrukte charme die hen vertederend maakte.

Furious 7 is nog steeds leuk, maar zelfs toegewijde fans kunnen met hun ogen rollen als Dom betonnen gebouwen begint te vernietigen met een simpele stamp van zijn voet, daarom staat het midden in onze Fast & Furious-filmranglijst.

4. Snel en woedend 6 (2013)

Fast & Furious 6 is een allegaartje voor mij. De actiescènes, met name de tankscène en de eindeloze catwalkfinale, worden op spectaculaire wijze geënsceneerd door regisseur Justin Lin. De scheuren beginnen echter zichtbaar te worden. Ideeën raken op en vragen om grotere, luidruchtigere stunts, achtervolgingen en vechtsequenties die bij elkaar worden gehouden door de dunste complotten.

Deze keer worden onze helden gerekruteerd door Hobbs om een ​​gevaarlijke gek genaamd Owen Shaw (Luke Evans) te vangen voordat hij… eh… niet zeker weet wat Shaw wilde, om heel eerlijk te zijn. Een microchip? Een computer? Noch Lin, noch scenarist Chris Morgan, die in volle vaart door de tentoonstelling scheuren. Je hebt niet veel tijd om hierover na te denken, wat waarschijnlijk het beste is.

De terugkeer van Michelle Rodriguez als Letty is echter geniaal, ondanks de ietwat onhandige verhaallijn van geheugenverlies. De aanwezigheid van Rodriguez tussen haar medesterren geeft een gevoel van plezier, en ze maakt indruk met haar formidabele prestaties in de actiescènes.

Nogmaals, dit is prima popcornentertainment gemaakt voor de massa, en daarom staat het hier op onze lijst met beoordeelde Fast and Furious-films. Wie op zoek is naar meer misdaaddrama en minder wrekers komt bedrogen uit.

3. Snel en woedend (2009)

Het echte vervolg op het originele Fast & Furious uit 2001 speelt zich af nadat onze zonen, Brian en Dom, jaren geleden uit elkaar gingen. Het lot brengt ze uiteindelijk samen. Nou, dat en Letty’s schokkende dood door toedoen van een drugsbaron genaamd Arturo Braga (John Ortiz). Gevoed door zijn dorst naar wraak, werkt Dom samen met Brian om Braga neer te halen, wat resulteert in een rustige maar adrenaline-aangedreven entree die de inzet verhoogt zonder in te boeten aan karakter.

Verrassend genoeg behoort Fast & Furious tot de laagste beoordelingen van de franchise – slechts 29% op RottenTomatoes. Pomp de remmen! ik heb gegraven. Het verhaal werkt. De bromance van Dom en Brian is geweldig, en de verschillende actiescènes – met name een straatrace door het centrum van LA – zorgen ervoor dat het bloed sneller gaat kloppen. De invalshoek van de drugshandel is lui, maar het past bij het universum dat in het origineel is vastgelegd. Dom was nooit een doorgewinterde misdadiger, maar een crimineel van laag niveau die zijn gezin overeind probeerde te houden in een wereld geregeerd door haaien. Dus daarom houden we van hem.

Fast & Furious behoudt een cruciaal voordeel in volgende hoofdstukken die werden verlaten toen de franchise te veel over familie ging.

2. Snel en woedend (2001)

Noem me gek, maar nadat ik hem deze week had gezien, heb ik genoten van de originele Fast & Furious-film. In wezen Point Break met auto’s voor surfplanken, deze actiefilm uit het begin van de jaren 2000 heeft voor elk wat wils – auto’s, actie, hete meiden, bromance – en verrassend dramatische inzetten. De actiereeks in het derde bedrijf waarin Dom en zijn bemanning vechten tegen een met een jachtgeweer beladen vrachtwagen is opwindend, en de laatste dragrace tussen Dom en Brian draagt ​​een emotioneel gewicht. Bovendien houdt regisseur Rob Cohen zijn verhaal gegrond en vertrouwt hij meer op karakter dan op de bizarre actie die de rest van de serie zou bepalen.

Negatief is dat ondersteunende personages zoals Letty van Michelle Rodriguez en Leon van Johnny Strong worden vervangen. Het einde laat verschillende verhaallijnen in de lucht hangen, waardoor het des te bizarer wordt dat een direct vervolg nooit in de bioscoop kwam tot de bijna-reboot van Justin Lin in 2009.

Hoe dan ook, mijn kijk op Fast & Furious is verbeterd. Dit hoofdstuk was verfrissend eenvoudig en ongecompliceerd in vergelijking met de opgeblazen achtste en negende afleveringen. Er is een reden waarom fans massaal naar deze films komen, en het begon hier allemaal met dit low-budget, hartverwarmende en vermakelijke misdaaddrama.

1. Snelle Vijf (2011)

De Fast Saga piekte met Fast Five. Meer dan tien jaar later ben ik niet van gedachten veranderd. Alles werkt hier. Het verhaal is kort genoeg om in ieder geval de geloofwaardigheid te behouden; de helden zijn sympathiek, de slechterik (Joaquim de Almeida) is formidabel, en The Rock komt de franchise binnen als een enorme natuurkracht en injecteert een nieuw niveau van intensiteit, charisma en meer dan levensgrote aanwezigheid die de adrenaline versterkt. bracht de opwinding van de Fast & Furious-serie naar spannende hoogten.

Er gaat niets boven Vault Chase, een slim actiescenario dat voortbouwt op de onberispelijke racevaardigheden van onze helden. Ze zijn niet bezig de wereld te redden of eindeloze kogels af te vuren op militaire oppositie; ze zijn gewoon straatraces op een totaal absurd niveau. Ik hou daarvan. Diesel is een rockster; zijn optreden heeft nog steeds een aura van badassery voordat de serie Dom in een wandelende karikatuur veranderde.

Justin Lin navigeert door creatieve achtergronden en houdt het beeld in een snel tempo in beweging. Er staat hier ook meer op het spel dan voorheen, en dat gevoel van urgentie geeft de laatste haspel een broodnodige duw over de finishlijn. Dit is degene waar ik in de Fast-sage terechtkwam en waarom deze bovenaan onze lijst met beoordeelde Fast and Furious-films staat. Dus terwijl de resterende groep een gestage achteruitgang vertegenwoordigt, was hun tijd aan de top leuk zolang het duurde.

By Orville Anderson

Professional Writer | Published Author | Wordsmith | Lover of Literature | Crafting stories that captivate and inspire | Seeking to connect with fellow wordsmiths and literary enthusiasts | Let's embark on a journey through the power of words | #Writer #Author #LiteratureLover