Veel belangrijker dan de vragen “Is dit logisch?” en “Zijn er plotverrassingen?” zijn de vragen: “Is het leuk om naar te kijken?” Ja! “Geeft dit elk van deze fantastische acteurs een kans om te schitteren?” Ja, ja, ja en ja. Met een scenario van Emily Halpern en Sarah Haskins van ‘Booksmart’ gebeurt er veel en dingen gaan snel, dus de delen die niet helemaal werken, zijn snel voorbij.
Deze professionals zijn uitstekende scènepartners, en de ensemblescènes behoren tot de hoogtepunten. En elk haalt het meeste uit hun solo-momenten. Moreno verlicht het scherm bij een pokerspel met hoge inzetten en zijn meesterlijk onderbelichte omgang met een scalpeur. Field neemt wat een duister karakter zou kunnen zijn en laat ons zijn kwetsbaarheid en integriteit zien; ze maakt zelfs een extreem domme grap over het feit dat ze een heuptasje “een strap-on job” noemt. Haar volharding dat ze geen “80” is voor Brady, aangezien ze nog steeds in de zeventig is, is niet uit ijdelheid; het gaat over zijn toewijding aan wiskundige precisie.
Ondertussen worstelt Lou met geheimen over haar gezondheid en hoe de reis tot stand is gekomen, maar ze waardeert haar rol als degene die anderen inspireert, waaronder Brady zelf. Fonda brengt warmte op het fijnste geschreven papier. Terwijl een respectloos personage de vier vrouwen de “Golden Girls” noemt, is ze geen grap van één noot “is het niet schattig dat een oude vrouw van seks houdt”. In plaats daarvan is ze een zachtaardige maar veerkrachtige optimist die zichzelf opnieuw uitvindt sinds ze te oud werd voor haar baan als modelwoordvoerster van een autodealer. En Fonda’s chemie met haar ‘Grace and Frankie’ co-ster en goede vriendin, Lily Tomlin, blijft doorschijnen.
“80 for Brady” gaat niet alleen over deze personages die zichzelf bewijzen dat ze hun vriendschappen waarderen en nog steeds openstaan voor avontuur. In feite is het de steun die ze elkaar geven en het idee dat ze niets meer te verliezen hebben, waardoor ze meer bereid zijn om risico’s te nemen dan de jongere twee generaties. Dit geldt ook voor de mensen die ze portretteren; het is pure vreugde om deze vrouwen te zien van wie we houden en waarmee we de afgelopen decennia zijn opgegroeid. Ze doen nog steeds hun best om ons aan het lachen te maken, te laten dromen van onze eigen avonturen en te wensen dat ze hier nog twee eeuwen zouden kunnen zijn.
Nu te zien in bioscopen.
