Kinderen van nu weten niet hoe goed ze het hebben. Mijn eigen kinderen hebben bijna geen idee van televisiereclames. Ze kijken alles via streaming, dus in het zeldzame geval dat ze iets op een traditioneel tv-kanaal zien – zoals bijvoorbeeld de Macy’s Thanksgiving Day Parade – zijn ze verbijsterd.
“Dus de hele show stopt gewoon? En je kunt niet snel vooruitspoelen? Dit is het ergste ooit!!!“
(Ze zijn ook hilarisch gevoelig voor reclames omdat ze die zo zelden zien, zoals ik onlangs ontdekte toen mijn dochter tijdens het kijken van een play-off honkbalwedstrijd aankondigde dat ze van tandpasta ging wisselen omdat het merk dat tijdens de wedstrijd adverteerde duidelijk beter werkt tegen gaatjes in de tanden).
Of misschien hadden kinderen uit de jaren 80 het beter. Misschien leer je door reclamespots heen te kijken geduld te hebben. Misschien is het goed om een schema aan te houden en tijd vrij te maken om te kijken naar de show waar je naar uitkijkt, in plaats van dat alles on demand beschikbaar is.
Eh, waarschijnlijk niet. Maar het is een feit dat kinderen uit de jaren tachtig heel wat reclamespots te verduren hebben gekregen – honderden, zo niet duizenden uren – en ze blijven permanent in ons bewustzijn hangen en nemen waardevolle hersencellen in beslag die gebruikt zouden kunnen worden om echt belangrijke informatie op te slaan, zoals de verjaardagen van onze echtgenoot of hoe we lang moeten delen. In plaats daarvan kunnen we de 25 onderstaande tv-reclames uit ons hoofd opzeggen. De kans is groot dat als je in de jaren 80 geboren bent, jij dat ook kunt.
De klepel
Klap op, klap af, de Clapper! Tegenwoordig kun je iemand bellen door vanaf de andere kant van de kamer tegen je telefoon te praten, maar in 1984, toen de Clapper voor het eerst werd geïntroduceerd, was het misschien wel de meest geavanceerde technologie die ooit door de mens was bedacht: Een gadget waarmee je apparaten aan en uit kon zetten door middel van geluiden. En die jingle was zo aanstekelijk dat het de Clapper tientallen jaren hielp standhouden.
Hershey’s Kerstkusjes
Je hoeft niet in de 20e eeuw te zijn opgegroeid om je deze reclame te herinneren, het is een van de langstlopende reclamespots in de tv-geschiedenis. De reclame werd eind 1989 geïntroduceerd en laat “We Wish You a Merry Christmas” horen, uitgevoerd door een koor van Hershey’s Kisses die klinken als bellen. Het is een eenvoudig maar lieflijk filmpje dat Hershey sindsdien elk jaar rond de feestdagen heeft uitgezonden. Hoewel het in de loop der jaren is bijgewerkt naar HD en iets andere variaties heeft gekregen, is het basisidee meer dan 30 jaar later nog steeds grotendeels intact.
Groot rood
Een van de beste jingles uit de reclamegeschiedenis: Big Red beloofde dat het je adem “langdurig fris” zou maken. Het spoorde je ook aan om “wat langer te kussen” en “het wat langer te laten duren” over beelden van aantrekkelijke mensen die aan het zoenen waren. Terugkijkend was deze reclame veel geiler dan ik me herinner; iedereen loeit en knuffelt, allemaal dankzij hun kauwgom. En het werkte! Big Red wordt vandaag de dag nog steeds verkocht. Ik vind dat we tv-reclames weer zo geil moeten maken.
LEES MEER: 15 Acteurs die betrapt werden op liegen in interviews
Waar is het rundvlees?
Deze beroemde reclameslogan benadrukte het feit dat Wendy’s hamburgers meer rundvlees zouden bevatten dan vergelijkbare hamburgers bij hun concurrenten. (Ik heb altijd aangenomen dat het ook bedoeld was om subliminaal het feit te onderstrepen dat Wendy’s vierkante hamburgerlapjes serveert, wat betekent dat ze altijd zichtbaar over de zijkanten van het broodje vallen, in tegenstelling tot die bij McDonald’s of Burger King). De “Where’s the Beef?” dame was een 82-jarige actrice genaamd Clara Peller. Haar knorrige uitspraak maakte de regel iconisch en Peller herhaalde de rol (en haar slagzin) in andere Wendy’s reclames tot haar dood in 1987.
Huidbeschermer (“Door Mennen!”)
Verschillende verzorgingsproducten voor mannen uit de jaren 1980 – waaronder Speed Stick deodorant en Skin Bracer after shave lotion – werden aangeprezen met reclames die eindigden met een samenbindende jingle: “Byyyyy Mennen!” naar de naam van het bedrijf dat de verschillende producten produceerde. Mennen werd uiteindelijk verkocht aan Colgate-Palmolive, hoewel het merk Mennen op een paar plaatsen nog steeds voortleeft en als je opgroeide in de jaren 80 en het ergens op een etiket ziet staan, is er absoluut geen kans dat je niet meteen “Byyyyy Mennen!” zingt.
Kers 7 Up
Soms wordt een gedenkwaardige commercial achteraf nog beroemder als de cast elders beroemd wordt. Matt LeBlanc maakte verschillende grote commercials voordat hij beroemd werd met Friends bijvoorbeeld, waaronder deze die eind jaren ’80 constant werd uitgezonden, met reclame voor de kersen (en roze) variant van de klassieke 7 Up frisdrank.
Heinz Ketchup
De beroemdste reclame van Matt Le Blanc is misschien wel deze iconische reclame voor Heinz Ketchup, waarin hij een fles op een dak plaatst, naar beneden gaat en een hotdog bestelt, net op tijd om de saus van bovenaf te zien druipen. Er zijn echt heel slimme marketingkrachten voor nodig om het meest irritante aan een product – het feit dat het bijna onmogelijk was om de ketchup uit die oude glazen flessen te krijgen – om te zetten in een verkoopargument.
De McDLT van McDonald’s
Matt LeBlanc is niet de enige sitcom-ster met een onvergetelijke jaren ’80 commercial. Een paar jaar (en veel haar) voor Seinfeld Jason Alexander verscheen als een zang-en-dans man die een McDonald hamburger innovatie genaamd een “McDLT” presenteerde – waarbij het rundvlees apart van de toppings werd verpakt in een enorme piepschuimen container met meerdere compartimenten. Met andere woorden: Dit was een gewone hamburger met extra milieuvervuiling. Maar als je Jason Alexander zag praten over “lettuce and tomato hamburgers that doesn’t quite make it” (???) en zingen “The beef stays hot! Het koele blijft knapperig! Put it together, you can’t resist!” ben je het nooit vergeten.
Dunkin’ Donuts
“Tijd om donuts te maken!” Dunkin’ Donuts groeide uit tot een enorme voedselgigant mede dankzij deze advertenties, met acteur Michael Vale als “Fred the Baker” die altijd uitgeput was omdat hij constant verse donuts moest maken voor de klanten van de keten. Vale en Fred waren steunpilaren in de reclames van Dunkin’ in de jaren 1980 en 1990, totdat het personage eindelijk met pensioen ging en de arme Fred kon gaan relaxen.
Parkay
Is het boter? Nee, het is Parkay! Vanaf halverwege de jaren zeventig, tot ver in de jaren tachtig en negentig, produceerde dit margarinemerk eindeloze advertenties waarin klanten werden verblind door de boterachtige smaak van Parkay, die werd bevestigd door een pratend Parkay kuipje dat met een vreemd stemmetje zei: “Boter …. boter …. Parkay!” Ik zou doodsbang zijn voor een botervervanger die tegen me sprak, maar mensen aten deze reclames in die tijd op.
Katten
Katten werd een van de langstlopende hits in de Broadway-geschiedenis dankzij een zware marketingcampagne, waaronder deze advertentie, die het deed lijken en klinken als het meest verbazingwekkende spektakel in de geschiedenis van de populaire kunsten. “De magie, het mysterie, de herinnering zal voor altijd leven! Cats! De zevenvoudige Tony Award winnaar!” Of, in één woord … Katten in het Winter Garden Theater.
Zestig Schoon
Een groot deel van deze lijst is niet zozeer een geschiedenis van memorabele reclames als wel een geschiedenis van onvergetelijke jingles. Zoals “Je bent pas helemaal schoon als je Zest-fully clean bent!”. Als je je deze reclame herinnert, spijt het me heel erg: alleen al het lezen van deze woorden betekent dat die oorworm de rest van de week in je hoofd blijft zitten.
Nintendo: Nu speel je met macht
De kindertelevisie van de jaren 80 zat vol met reclames voor de eerste videogamesystemen, en die voor Nintendo waren vooral populair dankzij hun hoge productiewaarden en hilarisch macho iconografie en voice-overs – inclusief de beroemde tagline “Now you’re playing with power.”
Kool-aid Man
De Kool-Aid Man bestond al tientallen jaren in verschillende vormen in de jaren 1980, maar dat was het decennium waarin hij zijn profiel verhoogde met zijn eigen videogames en stripboekenseries. Hij werd zo beroemd door reclames waarin hij door muren heen barstte en schreeuwde “Ohhhh yeahhhhhh!” dat hij op talloze andere plaatsen is gespoofed.
“Calgon, neem me mee!”
Calgon heeft in zijn lange geschiedenis verschillende zeer beroemde reclames gehad, waaronder de spot met het “oude Chinese geheim” uit de jaren 1970. Hoewel deze reclame – waarin een vrouw “Calgon, neem me mee!” schreeuwt en naar een luxueus privé kuuroord wordt getransporteerd – eind jaren ’70 voor het eerst verscheen, was hij ook tot ver in de jaren ’80 in de lucht. Wat denken we dat er zou gebeuren als ik nu “Calgon, neem me mee!” zou schreeuwen? Zou het werken? Zou ik op magische wijze in mijn eigen marmeren bubbelbad belanden?
Blockbuster Video
De opkomst van VHS in de jaren ’80 leidde tot een strijd om de suprematie van video die uiteindelijk werd gewonnen, althans voor een tijdje, door Blockbuster Video, wiens reclames werden bezaaid met de slogan “Wow! Wat een verschil!”. (Tientallen jaren later roep ik soms nog steeds die vier woorden als ik een dvd oppak, omdat ik een ziek en onwel mens ben). Als je een jongere filmliefhebber bent en nog nooit een voet in een Blockbuster hebt gezet – zo zagen ze er echt uit, zonder al die mensen die constant “Wow!” riepen.
Zeker
Nog zo’n aanstekelijke jingle. Advertenties voor het antitranspiratiemiddel schalden in de jaren 80 door het hele land uit de tv-toestellen en vroegen de kijkers om “Steek je hand op als je Sure bent!”. Wat een slimme manier om een product te promoten dat ontworpen is om puistvlekken te verwijderen.
Nestlé Alpine Wit
De meeste jingles dringen je hersenen binnen met pakkende teksten en melodietjes; ze zijn kort en krachtig. De jingles in de vreemde en ietwat surrealistische advertenties voor Nestlé’s (nu uit productie genomen) Alpine White reep zijn iets heel anders. Wat is hier aan de hand? Heeft David Lynch deze reclame geregisseerd? Dat zou verklaren waarom ik het nooit heb kunnen vergeten.
Milford Plaza
Het Milford Plaza Hotel in Manhattan is al tien jaar weg; het werd in 2014 omgedoopt tot Row NYC. Maar voor de generatie van de jaren ’80 is de commercial, met een riff op het beroemde lied “Lullaby of Broadway” – of “Slaapliedje van Broadway,” in de spot – zal eeuwig duren.
Rijst-a-Roni
De traktatie van San Francisco!
Michael J. Fox voor Dieet Pepsi
Op het hoogtepunt van zijn populariteit van Familiebanden en Terug naar de toekomst, Michael J. Fox verscheen in een hele serie reclames voor Pepsi-producten, waarbij hij meestal zichzelf speelde als een man die probeert een mooie vrouw te versieren door middel van frisdrank. In de meest onuitwisbare van het stel speelden Fox en toekomstige Twister hoofdrolspeelster Jami Gertz probeert bij een benzinestation te stoppen voor een Diet Pepsi en wordt dan achtervolgd door een waakhond. Het resultaat is eigenlijk best grappig.
Chrysler’s rijke Corintian leer
Naast Fantasie eiland en De toorn van KhanRicardo Montalbán’s grote aanspraak op roem was een serie populaire reclames voor Chrysler auto’s met hun “rijke, Korinthische leer”. En wat is rijk Korinthisch leer? In 1987 zei Montalbán op Letterman dat “Korinthisch” leer “niets” betekent en gewoon een woord was dat geweldig klonk toen hij het uitsprak met zijn gladde, verleidelijke stem. En hij had gelijk!
Micro-machines
Soms heb je maar één unieke vaardigheid nodig om groot te worden. John Moschitta Jr. had een Guinness World Record als ‘s werelds snelste prater, een gave die hij in tal van reclamespots gebruikte, waaronder FedEx en dat klassieke speelgoed uit de jaren 80, Micro Machines, die in wezen gekrompen Hot Wheels waren met speelsets en rupsbanden van overeenkomstige grootte. (Hasbro is nu eigenaar van het merk, maar het is nu vooral een relikwie.) Ik weet niet helemaal zeker wat kleine auto’s te maken hebben met snel praten, maar Moschitta was een zeer energieke en onderhoudende verkoper.
Jasons Meubels
Deze is alleen voor mensen zoals ik die zijn opgegroeid in de buurt van New York, waar reclames voor Jason’s Furniture veel alomtegenwoordiger waren dan bijna elke andere plek op deze lijst. In elke reclame verdween een grote groep mensen plotseling spoorloos en riep die ene achterblijver “Hé! Waar is iedereen naartoe?”, gevolgd door een omroeper die trots verklaarde “Ze zijn naar Jason’s Furniture in Neptune City! Waar iedereen gaat!” Dit is lokale tv-reclame op het toppunt van kaas.
Dit is je brein aan de drugs
Vragen?
10 Populaire zinnen uitgevonden door tv-shows
Deze alledaagse zinnen vinden hun oorsprong in dialoogregels uit televisieseries.